رهنمودهایی برای محققان جوان در برخورد با مشکلات رایج در انتشارات علمی

 محققان مشتاق، به درستی انتشار اولین مقاله داوری‌شده خود را به عنوان یک نقطه عطف شغلی حیاتی می شناسند. این نشان دهنده تعامل فعال با گفتمان در یک زمینه و کمک به مجموعه دانش است.

انتشارات دانشجویی زمانی که موفقیت آمیز باشد جنبه مثبتی دارد، اما در بسیاری از موارد، مملو از چالش ها و مشکلات نیز می باشد. به عنوان ویراستار، ما شاهد طیف وسیعی از تجربیات انتشارات اولیه هستیم. هدف ما از نوشتن این پست ارائه اطلاعات در مورد برخی از مسائل رایج و راهنمایی در مورد نحوه بهترین رویکرد نسبت به آنها برای ایجاد یک تجربه مثبت است.

یادگیری در مورد انتشار

انتشار در فرآیند بزرگتر ارتباطات علمی مرکزی است. روند ارتباطی همچنان شامل سمینارهای سنتی، گفتگوها، و مقالات کنفرانس است، اما اکنون گسترش یافته‌است تا از طریق سایت‌های مجلات الکترونیکی، سایت‌های جمع‌آوری‌کننده، و کتابخانه‌ها و آرشیوهای دیجیتالی نیز منتشر شود. در تمام این فعالیت ها، مفهوم کلیدی ارتباط است، تبادل اطلاعاتی که امکان انباشت و استفاده از دانش جدید را در درون و بین رشته‌ها فراهم می کند.

نویسندگان و محققان با مطالعه و استناد به مقالات مهم یا فهرست و نقد تاریخچه یک ایده در بررسی متون، با دانشمندان گذشته ارتباط برقرار می‌کنند، آنها ایده‌هایی را با هم عصران خود به صورت چهره‌به‌چهره و محتوای جاری مجلات به اشتراک می‌گذارند و آنها ایده‌ها و دستاوردهای خود را به دانشمندان آینده در رشته خود در هنگام انتشار مقالاتشان منتقل کنند. محققان جدید هنگام نوشتن مقالات خود از این پویایی های ارتباطی سود می برند.

 ارتباطات علمی یک تلاش رقابتی است که در آن نویسندگان به دنبال فضا در مجلات و توجه خوانندگان هستند.

به طور طبیعی، موفقیت در پیوستن به گفتگوی علمی از طریق انتشار مقاله بررسی‌شده مستلزم دانستن نکات مهم این فرآیند است. یک ایده خوب و مهارت در برقراری ارتباط نوشتاری ضروری است. مانند سایر حوزه‌های زندگی، لذت‌بردن از فعالیت کار را آسان می کند و تمرین عملکرد را بهبود می بخشد. مطابق با عناصر برنامه درسی انجمن کالج‌های پرستاری آمریکا برای برنامه‌های دکترا، اکثر برنامه‌های دکترا در ایالات متحده نیاز دارند که دانشجویان در ابزارهای علمی شامل گفتار و نوشتار برای انتشار مهارت داشته باشند.

مهارت‌ها را می‌توان در یک محیط کلاسی رسمی یا به عنوان بخشی از تمرینات تحقیقاتی یا دوره‌های دستیاری یاد گرفت، جایی که دانشجویان و کارآموزان با محققان برای توسعه ایده‌ها و نوشتن مقالات ناشی از کار مشترک آنها در یک پروژه تحقیقاتی کار می‌کنند. دانشجویان و کارآموزان همچنین در مورد نوشتن و مشارکت در فرآیند انتشار را به عنوان بخشی از یک برنامه درسی پنهان یاد می گیرند، جایی که آنها درس های نانوشته، غیر رسمی و گاهی اوقات ناخواسته در مورد ارزش ها و دیدگاه های گروهی مانند جامعه دانشمندان را دریافت می کنند.

برنامه درسی پنهان انتظارات را در مورد دقت، اصالت و اخلاق در کار علمی منتقل می کند. در موقعیت‌های نامطلوب، دانشجویان یاد می‌گیرند که رقابت «موفق» نقطه عطف انتشارات علمی است. متأسفانه، این دیدگاه ممکن است با عدم شفافیت در ارتباطات، بی‌نظمی در تخصیص اعتبار تألیف و انتشار سلامی همراه باشد (که در آن «برنده» نویسنده با بیشترین مقاله است).

نوشتن برای یادگیری، یادگیری نوشتن برای انتشار

دانشجویان و کارآموزان در طول دوران تحصیلی خود مقالات زیادی می‌نویسند.

بسیاری اوقات، تکالیف برای تسهیل یادگیری دانشجو در مورد یک موضوع، یک روش تحقیق، یا یک جزء انتشار (مثلاً مرور مقالات) طراحی می‌شوند. همه مقالات برای انتشار مناسب نیستند. به عنوان مثال، اطلاعات نویسندگان برای چشم انداز پرستاری بیان می کند. که “مقالاتی که برای برآورده کردن الزامات دوره نوشته‌شده‌اند، پذیرفته‌نمی‌شوند مگر اینکه ویرایش شده‌باشند و با ماموریت و دامنه چشم‌انداز پرستاری مطابقت داشته‌باشند.” این یک انتظار منطقی و واضح است، که از تفاوت در اهداف هنگام نوشتن برای یادگیری در مقایسه با نوشتن برای انتشار پژوهشی ناشی می شود.

یک تکلیف برای “نوشتن مقاله برای انتشار” فرصتی را برای تشریح ساختار یک مقاله علمی ارائه می دهد. محققان در مقالات مختلف مطالبی را منتشر می‌کنند، که برای مثال، چالش یادگیری نگارش را به دنبال سبک‌های متعدد نگارش علمی که توسط دستورالعمل‌های انتشارات مختلفی مانند دستورالعمل انتشار انجمن روان‌شناسی آمریکا و توصیه‌های کمیته بین‌المللی ویراستاران مجلات پزشکی تعریف شده‌اند، ایجاد می‌کند. ساختار مقالاتی که با استفاده از این سبک‌ها نوشته شده‌اند، به‌ویژه از نظر ارائه استدلال و شواهد برای تحقیق گزارش‌شده و تهیه استناد به مقالات، بسیار متفاوت است.

سبک ها نباید مخلوط شوند.

صرف نظر از سبک، یادگیری نوشتن یک عنوان آموزنده نیز بسیار مهم است. عناوین باید مختصر و آموزنده باشند. اغلب، روش باید گنجانده شود. از عناوین هوشمندانه یا خنده دار باید اجتناب کرد. یادگیری استفاده از کلمات کلیدی MeSH (www.nlm.nih.gov / mesh / MBrowser.html) در عناوین بسیار مفید است. عناوین خوب به کشف یک اثر منتشرشده کمک می کند و خوانندگان را ترغیب می کند تا عمیق تر در یک مقاله کاوش کنند. از هر فرمت ارجاعی که استفاده می شود، کتابچه راهنمای انتشار انجمن روانشناسی آمریکا باید برای همه دانشجویان دکترا الزامی باشد. فصل 2 با عنوان “ساختار و محتوای مقاله” بسیار مفید است.

زمانی که مقالاتی که برای یادگیری نوشتن برای انتشار نوشته می‌شوند به موضوعات مهمی می‌پردازند، پتانسیل‌افزودن به مقالات را دارند، با مأموریت ویراستاری یک مجله مطابقت دارند و طبق دستورالعمل‌های نویسندگان آماده می‌شوند، ممکن است برای داوری همتایان و بررسی برای انتشار ارسال شوند.

نویسندگی

نویسندگی به این صورت تعریف می‌شود: «نه تنها کسانی که نگارش واقعی را انجام می‌دهند، بلکه کسانی هستند که مشارکت علمی قابل توجهی در یک مطالعه داشته‌اند». تألیف چالش‌های زیادی را برای محققان جدید ایجاد می‌کند، هم در مورد اینکه چه کسانی را باید در مقالات خود بگنجانند و هم اینکه چه زمانی و کجا باید در مقالات دیگران درج شوند. این سوال اغلب در رابطه با عضویت یک کمیته پایان نامه به عنوان نویسنده مطرح می شود. در بیشتر موارد، به شرطی که آنها عضو فعال کمیته اصلی پایان نامه باشند، نویسندگی مناسب است. بسته به سطح مشارکت و بازخورد، خوانندگان داخلی یا خارجی ممکن است مناسب باشند یا نباشند.

دانشجویان و دانش پژوهان جدید اغلب فرصت هایی برای کار با اساتید ارشد یا محققین روی یک مقاله را دارند، و در اینجا، آنها باید نقش خود را در مراحل اولیه پروژه روشن کنند. آیا آن ها برای توجیه نویسندگی سهمی خواهند داشت و اگر چنین است نام آنها در کجای ترتیب نویسندگان آمده‌است؟ نویسنده اصلی و ترتیب سایر نویسندگان باید بر اساس سهمی که همه انجام داده‌اند تعیین شود. اولین کسی که مشارکت اصلی را انجام داده‌است، فهرست شود. از نظر پایان‌نامه، اگر کار “یک مشارکت مستقل و اصلی است که توسط دانشجو ابداع شده‌است”، دانشجو باید ابتدا در تمام مقالات بعدی فهرست شود. در همه موارد، محقق باید نظم نویسندگی را به همراه انتظارات همه اعضای تیم برای حفظ نویسندگی روشن کند. با این حال، باید درک کرد که سطوح مشارکت ممکن است تغییر کند و این ممکن است پیامدهایی برای سفارش نویسنده داشته باشد.

پایان نامه ها

پایان‌نامه سنتی چهار یا پنج فصلی در خدمت سازماندهی و ارائه جامع همه جنبه‌های پروژه‌ی تحقیقاتی است و نشان می دهد که دانشجو مقالات موجود را ترکیب کرده‌است. شکاف دانش / مشکل موردمطالعه را شناسایی کرده‌است. پرسش ها / هدف ها را توسعه داده‌است. روش های دقیق و مناسب برای‌پرداختن به آنها را مشخص کرده‌است. مشکل مورد مطالعه، نتایج داده‌های تجزیه‌وتحلیل‌شده را ارائه‌کرده‌است.

یافته‌ها را با توجه به سایر یافته‌های تحقیقاتی، همراه با پیامدهای بالینی، سیاست ها و تحقیقات بیشتر مورد بحث قرار داده‌است. پایان‌نامه باید به عنوان مبنایی برای مقاله بعدی، معمولاً در قالب یک یا چند مقاله باشد. مشکل این است که، اغلب، مقالات مرتبط با پایان نامه به دلایل مختلف هرگز پیشرفت نمی کنند. پژوهش به منظور انتشار است. در واقع، یک ضرورت اخلاقی برای انتشار نتایج وجود دارد، تلاش برای اطمینان از اینکه یافته‌های تحقیق به اشتراک گذاشته‌می‌شوند تا بتوانند به توسعه دانش بیشتر کمک کنند. اکنون بسیاری از برنامه‌های دکترا به جای فرمت سنتی پایان‌نامه، گزینه سه مقاله ارائه می‌دهند. علاوه بر این، قالب های دیگری مانند پایان‌نامه‌های دیجیتالی پیشنهادشده‌است که خواننده یا مخاطب مورد نظر را درگیر می کند.

محدودیت های انتشار یک پایان نامه بسیار زیاد است و از پذیرش سه گزینه مقاله حمایت می کند. در روش‌های نوآورانه، از جمله رویکردهای تحلیلی نیز اغلب، یافته‌های مطالعه نمی‌توانند به اندازه کافی در یک مقاله ارائه شوند. دانشجویان باید در توسعه این مقالات تشویق و کمک شوند، و زمانی که گزینه سه مقاله مناسب نیست، انتشار یافته‌های پایان‌نامه همچنان باید مورد انتظار باشد.

همه پایان نامه ها برای رویکرد سه مقاله مناسب نیستند.

تصمیم گیری در مورد اینکه کدام گزینه برای هر دانشجو مناسب است، علاوه بر ویژگی های پایان‌نامه، توانایی دانشجو نیز باید در نظر گرفته‌شود. تبدیل پایان‌نامه سنتی به یک مقاله قابل انتشار برای بسیاری از دانشجویان دشوار است. حتی اگر مسئله تحقیق مورد مطالعه دارای سه گزینه مقاله باشد، ممکن است این بهترین رویکرد برای همه دانشجویان نباشد. باید به دقت بررسی شود و گزینه مقاله باید به صورت جداگانه برای هر دانشجو ارزیابی شود. برنامه‌های دکترا به طور گسترده‌ای در تجارب مربیگری ارائه‌شده به دانشجویان با توجه به نگارش و انتشار متفاوت است.

الزام به پذیرش یک یا چند مقاله برای چاپ قبل از فارغ التحصیلی مستلزم این است که فرصت های یادگیری و حمایت کافی برای دانشجویان در طول دوره تحصیلی آنها فراهم شود. مسئولیت مجله نیست که یک مقاله ضعیف را به یک مقاله قابل انتشار تبدیل کند تا دانشجو بتواند فارغ التحصیل شود. . این مسئولیت بر عهده دانشجو، کمیته پایان نامه، برنامه دکترا و هیئت علمی برنامه است. این فرآیند از زمان پذیرش با ارزیابی توانایی نوشتن دانشجو آغاز می‌شود و در طول دوره ادامه می‌یابد، جایی که باید بر روی نوشتن تاکید شود و بازخورد دقیق در مورد تمام تکالیف نوشتاری و فرصت‌های بازنگری دوره ارائه شود. دانشجویان همچنین نوشتن را از طریق نقد کار دیگران یاد می‌گیرند. به طوری که علاوه بر تاکید بر نقد مقالات منتشر شده، فرصت‌هایی برای بررسی کمک‌های مالی یا نقد سایر مقالات دانشجویی فرصت‌های یادگیری مفیدی را فراهم می‌کند.

بازبینی مقاله باز پژوهش پرستاری فرصتی برای یادگیری برای اساتید و دانشجویان فراهم می‌کند تا ببینند که چگونه فرآیند داوری همتا به پیشرفت مقالات کمک می‌کند.

دانشجویان دکتری پیشرفته و کارآموزان فوق دکترا می توانند با شرکت در داوری همتایان مقالات ارسال‌شده به مجلات تحقیقاتی، تجربیات ارزشمندی به دست آورند. مجلات و نویسندگان و محققان نیز از آموزش های تحقیقاتی جدید و پیشرفته بهره مند شوند. در تحقیقات پرستاری، از محققان جدید دعوت می‌شود تا پس از اولین نویسنده مقاله منتشرشده، در پانل بررسی حضور داشته‌باشند. علاوه بر این، داوران تحقیقات  ممکن است دانشجویان پیش‌دکتری و کارآموزان فوق‌دکتری را در بررسی‌های مقالات مشارکت دهند، تا زمانی که از ویراستار از قبل اجازه گرفته شده باشد و از پروتکل ارسال شده در دستورالعمل‌های داور پیروی شود. (برای دستورالعمل‌های بازبین، نگاه کنید به. http://journals.lww.com/nursingresearchonline/Pages/reviewerguidelines.aspx).

الزامات تحصیلی و اولویت های مجله

الزام به چاپ دست‌نوشته‌ها، صرف نظر از ارتباط آن ها با پایان‌نامه، تا حدودی مسئولیت موفقیت دانشجو را به سردبیران و داوران مجلات منتقل کرده است. مجلات و به ویژه مجلات تحقیقاتی، تحقیقات پیشرفته و با کیفیت بالا را مطابق با مأموریت خود و مورد علاقه خوانندگان خود منتشر می کنند. موضوعات مهم برای دانشجو و کمیته پایان نامه آنها ممکن است مورد علاقه مجلات نباشد. پایان نامه معمولاً آغاز کار تحقیقاتی فرد است و ممکن است برای انتشار مناسب نباشد.

فقدان بودجه کافی ممکن است به دانشجو اجازه ندهد که به نمونه کافی یا سایر الزامات روش شناختی دست یابد. پژوهش دکتری در نهایت یک تجربه یادگیری است. (بررسی ها در http: /  / journals.lww.com / nursingresearchonline / Pages / openmanuscriptreview در دسترس هستند..) همچنین همه ما می دانیم که انتشار مقالاتی با یافته‌های غیر مهم دشوار است. آنچه در این مورد اتفاق می افتد، تصمیم گیری در مورد نوع محصول پایان نامه برای تولید، قبل از در دسترس بودن نتایج گرفته می شود.

از منظر آکادمیک، آیا باید بین مجلاتی که دانشجویان مجاز به انتشار در آنها هستند، تفاوت قائل شد؟ آیا دسترسی آزاد، عوامل تاثیرگذار و سایر انواع رتبه‌بندی مورد توجه قرار خواهند گرفت؟ الزامات تحصیلی ممکن است همیشه با اولویت ها و جدول زمانی مجله سازگار نباشد. الزامات آکادمیک باید ملاحظات انتشار را در نظر بگیرد، به ویژه زمان و نیاز به تجدید نظرهای متعدد قبل از پذیرش. مجلات مقالاتی را برای تطبیق با تقویم های دانشگاهی و رعایت مهلت های دانشجویی منتشر نمی کنند.

بسیاری از مجلات فرصتی برای گزارش های تحقیقاتی کوتاه تر و مختصر فراهم می کنند. اینها ممکن است برای یافته‌های پایان‌نامه مناسب‌تر باشند. اما آیا از نظر دانشگاهی قابل قبول هستند؟(در تحقیقات پرستاری، گزارش‌های مختصر توسط همتایان بررسی می‌شوند و در صورت انتشار، مانند مقالات معمولی نمایه می‌شوند.) به ندرت پیش می آید که هر مقاله ای در اولین ارسال برای چاپ پذیرفته شود. نویسندگان دانشجو در صورت وجود تعارض چگونه توصیه‌های داوری را با توصیه‌های کمیته پایان‌نامه تطبیق می‌دهند ؟

ارتباط با سردبیر

ارسال مقاله شامل ارتباط با سردبیر مجله است. پرس و جوها، نامه های ارسالی، پاسخ به انتقادات و سوالات باید لحن حرفه ای داشته باشند. همانطور که این اسناد آماده می شوند، آگاهی از نقش ها و مسئولیت های سردبیران مفید است. ویراستاران محتوا را انتخاب می کنند، بر دفتر تحریریه نظارت می کنند، برای ارزیابی دقیق و منصفانه مطالب ارسالی، داوری همتایان را مدیریت می کنند و از صحت سوابق علمی اطمینان می یابند. این مسئولیت ها پایه و اساس نگرانی هایی است که سردبیران در مکاتبات مطرح می کنند. بسیاری از ویراستاران دوست دارند قبل از ارسال سؤالات را دریافت کنند. زیرامکان بازخورد توسعه ای را به نویسندگان ارائه می دهند و برای داوری همتایان برنامه ریزی می کنند. پرس و جوها باید شامل عنوان پیشنهادی برای مقاله، نویسندگان و یک چکیده ساختاریافته باشد.

نامه‌های ارسالی به ویراستار همراه با نسخه‌های ارسالی باید به مسائلی از جمله تأیید پروتکل توسط هیئت‌های بازبینی سازمانی مربوطه یا کمیته‌های مراقبت و استفاده از حیوانات سازمانی بپردازد. تضاد علاقه؛ و فهرست کاملی از سایر مقالات منتشر شده، در حال چاپ یا در دست بررسی بر اساس پایگاه داده تحقیقاتی مشابهی که ارائه شده است. سوالاتی اغلب در طول بررسی یک مقاله مطرح می شود، بنابراین ویراستاران برای به دست‌آوردن اطلاعات مرتبط از نویسندگان سؤال می کنند. به درخواست یک ویراستار باید به روشی ساده پاسخ داده‌شود تا بتوان به سؤالات پاسخ داد و مشکلات را حل کرد.

به عنوان ویراستار، ما از چشم انداز ارسال مقالات با کیفیت بالا در توسعه محققان آینده خوشحال هستیم. با این حال، بسیار مهم است که اعضای هیئت علمی و برنامه‌های دکترا حمایت لازم را برای دانشجویان فراهم کنند تا آنها به اندازه کافی برای انتشار مقاله آماده‌شوند. ما متعهد به پیشبرد علم و همکاری با دانشجویان هستیم، در حالی که نقش‌های مختلف مشاوران دانشکده و کمیته پایان‌نامه و ویراستاران و داوران مجلات را در نظر داریم. ما مشتاقانه منتظر شنیدن موفقیت محققان جدید در مورد تحقیقات و مشارکت با آنها در فرآیند انتشار مقالات هستیم.