Ed-tech با ظهور متاورس به کجا می رود؟

فناوری آموزشی (Ed-tech) به طور مداوم در کنار دنیای گسترده تکنولوژی در حال تکامل و گسترش است. همانطور که فناوری در زمینه‌های اوقات فراغت مانند بازی یا رسانه‌های اجتماعی پیشرفت می‌ کند، حوزه‌ی آموزش نیز دیر یا زود متوجه مزایای آن خواهد شد. درهیچ حوزه ای از توسعه فناوری، به اندازه متاورس صحبت نشده است. در ادامه درمی یابید که چگونه ظهور متاورس ممکن است بر فناوری آموزشی تأثیر بگذارد.

متاورس چیست؟

متاورس یک محیط مجازی است که در آن افراد با شخصیت‌هایی که به عنوان آواتار شناخته می‌شوند، نمایش داده‌می‌شوند و در شرایطی که ممکن است در زندگی واقعی امکان‌پذیر نباشد، تعامل دارند.

چند نمونه از متاورس ها

Fortnite

بازی ویدیویی بسیار محبوب با موضوع بتل رویال است. این بازی فراتر از یک بازی ویدیویی ساده است. زیرا بازیکنان می توانند تعامل عمیقی داشته باشند، از یک ارز مجازی استفاده و در رویدادهای مجازی شرکت کنند.

Roblox

یکی دیگر از بازی های ویدیویی متاورس، Roblox، پلتفرمی است که در آن کاربران بازی هایی را برای تفریح دیگر کاربران ایجاد می کنند. Roblox ، مانند فورتنایت دارای قابلیت شخصی سازی آواتار و همچنین یک ارز مجازی بزرگ است که به پول واقعی مرتبط می باشد.

Habbo Hotel

یک بازی شبیه سازی شده‌ی اجتماعی متاورس است که در اواسط دهه 2000 به اوج خود رسید. کاربران Habbo Hotel آواتارهایی ایجاد کردند، و می توانند املاک مجازی بخرند و در شرایط مختلف با یکدیگر تعامل داشته باشند.

Decentraland

مشابه Habbo Hotel ، Decentraland نیز حول محور کاربرانی می چرخد ​​که زمین های مجازی را خریداری می کنند تا هر طور که تمایل دارند آن را توسعه دهند. کاربران دوباره آواتار می‌سازند و در تنظیماتی که زندگی واقعی را منعکس می‌کنند، با یکدیگر تعامل برقرار می کنند و محدودیت‌های جغرافیایی در Decentraland حذف شده‌است.

صفات رایج‌ متاورس

در هر یک از چهار مثال متاورس ارائه‌شده در بالا، صفات خاصی در هر یک از آن ها است. هر کدام واقعیت را تا حدی از طریق تأکید بر اجتماعی شدن و ایجاد آواتار، شبیه سازی می کنند همچنین فرصتی برای انجام کارهایی را فراهم می کنند که در زندگی واقعی غیرممکن است. مثلا داشتن اموال عظیم و اقلام برجسته، سفر فوری در سراسر “جهان” یا شکستن قوانین فیزیک.

همه متاورس ها دارای ارزهای مجازی هستند که می توان آن ها را از طریق پول واقعی خریداری کرد و یا از طریق بازی قابلیت ورود به سیستم را با سرعت کمتری کسب کرد

بنابراین متاورس ها فضاهای مجازی هستند که دنیای واقعی را شبیه سازی می کنند. این فضاها به کاربران این امکان را می دهد که به باشند که شاید به دلیل جغرافیا، امور مالی یا فیزیکی نمی توانند باشند. معمولاً این پلتفرم‌ها جهانی هستند و از محلی‌سازی خودکار استفاده می‌کنند، اگرچه هر متاورس تعریف استراتژی محلی خود را دارد.

بنابراین چگونه ممکن است فناوری آموزشی تحت تأثیر متاورس در حال رشد قرار گیرد؟

روش‌هایی که Ed-tech را به پلتفرم‌های‌متاورس تغییر می‌دهد.

حذف عوامل محدود کننده

همانطور که در بالا ذکر شد، یکی از ویژگی های کلیدی تمام محیط های متاورس این است که چگونه بسیاری از موانع موجود در دنیای واقعی را حذف کنند. بزرگترین عامل محدودکننده‌ای که اکثر معلمان هنگام تهیه‌ی طرح درس با آن مواجه هستند، کمبود منابع فراتر از کتاب های درسی است.

تدریس در پلتفرم متاورس به این معنی است که کتاب‌های درسی با ویدیوهای یکپارچه جایگزین می‌شوند، چالش‌های سبک بازی، دانش‌آموزان را ملزم به استفاده از مهارت‌های آموخته‌شده برای رقابت می‌کند، و همچنین دنیایی غنی که آن‌ها را به گونه‌ای درگیر درس می‌کند که یک کلاس درس خاکستری به سادگی نمی‌تواند آن‌ها را درگیر کند.

با استفاده از مثال‌های فوق، یکی از بارزترین مزایای متاورس این است که دانش آموزان از نظر جغرافیایی محدودیت ندارند.

واقعیت مجازی در حال حاضر در کلاس‌های درس در سراسر ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد و اغلب به دانش‌آموزان این فرصت را می‌دهد تا به تجهیزات بسیار گران‌قیمت یا خطرناک دنیای واقعی دست پیدا کنند. نمونه بارز آن Anatomy 4D است که در آن دانش آموزان می توانند صفحات یک کتاب درسی را اسکن کنند و سپس با بدن انسان مجازی تعامل داشته باشند.

ملاقات با دانش آموزان در جایی که قبلاً بودند.

تا آوریل 2021، روبلوکس دارای 202 میلیون کاربر ماهانه بود که 67٪ (135 میلیون) از آن ها 16 سال و کمتر سن داشتند. 135 میلیون کودک در حال حاضر هر روز چندین وچند ساعت از وقت خود را در متاورس می‌گذرانند که در آن بازی‌ها و چالش‌هایی را برای یکدیگر می‌سازند تا حل کنند.

یادگیری در فضایی که کودکان از قبل احساس راحتی کنند، می تواند برای رشد هوش هیجانی و همچنین رشد تحصیلی آن ها مفید باشد.

تعامل فیزیکی چیزی است که تمام دنیا تا سال‌های 2020 و 2021 آن را از دست داده‌اند و اگرچه جایگزینی برای زمین بازی مدرسه نیست، اما متاورس مانند یک کندوی اجتماعی است.

منابع هدر رفته کمتر

منابع آموزشی سنتی از لحظه انتشار نمی‌توانند به روز شوند و شروع به قدیمی شدن می‌کنند. این بدان معنی است که موجودی مدارس دائماً با موجودی مرده پر می‌شود. مرده به چه معناست؟ سهامی که به دلیل نامرتبط بودن یا انقضا قابل فروش نیست.

منابعی که به صورت مجازی ساخته شده‌اند و در پلتفرم های متاورس مورد استفاده قرار می‌گیرند،از مشکلات موجودی مرده رنج نمی‌برند.پس از ایجاد،می‌توان آن ها را ویرایش و به عنوان یافته‌های جدید به روز کرد.وقتی منابع فیزیکی دیگر مورد نیاز نباشد،به محل دفن زباله می‌روند اما منابع مجازی به سادگی حذف می‌شوند.

بخش زیادی از زمان معلم صرف علامت‌گذاری برگه‌های آزمون و کتاب‌های دانش‌آموزان می‌شود.با حرکت به سمت یادگیری مجازی،معلمان می‌توانند برای نمره‌دادن به آزمون‌ها بیشتر به نرم‌افزار تکیه داشته باشند.

زمان کمتری که برای علامت‌گذاری صرف می‌شود به معنای زمان بیشتر برای ارتباط با دانش‌آموزان در طول ساعات مدرسه و کمتر در ساعات کاری خارج از مدرسه است،که به کاهش کار بیش از حد کمک می‌کند،مشکلی که طبق گزارش‌ها 55 درصد معلمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

هنگام برقراری ارتباط با دانش‌آموزان،معلمان می‌توانند در صورت نیاز از نرم‌افزار تجزیه و تحلیل داده‌ها،مشابه تجزیه و تحلیل پیش‌بینی مرکز تماس،برای نظارت بر پیشرفت و ارائه سریع آموزش استفاده کنند.

هنگام تدریس در کانال‌های مجازی، مانند متاورس، مدارس باید روی پلتفرم‌های ارتباطی امن برای معلمان و دانش‌آموزان سرمایه‌گذاری کنند تا بتوانند داده‌ها را به هم متصل کنند.از آنجایی که مدارس در یکپارچگی مجازی سرمایه گذاری می‌کنند،باید بین طراحی تک کاربره یا چندکاربره یکی را انتخاب کنند.

مزایا و معایبی برای طراحی تک کاربره و چندکاربره وجود دارد.با این حال چند کاربر به لطف تعداد زیادی از دانش آموزانی که از آن استفاده می‌کنند،مقرون به صرفه است زیرا وقتی هزاران نفر از آن استفاده می‌کنند(مدرسه‌های متوسط ​​با اندازه متوسط)گزینه کارآمدتری در منابع است.

اصرار بر ایمنی اینترنت برای جوانان

ایمنی کودکان شاید بزرگترین نگرانی در مورد کودکان و یادگیری مجازی یا هر موضوع مجازی باشد! وقتی صحبت از آموزش در متاورس به میان می‌آید، باید قبل از هر چیز ایمنی کودکان در نظر گرفته‌شود.

 اگر قرار است ed-tech متاورس را درگیر کند، محیط‌های امن و بسته باید در اولویت‌های پلتفرم قرار گیرند. در حال حاضر حتی متاورس های کودک گرا مانند روبلوکس و فورتنایت مشکلات خود را داشته اند (و همچنان دارند) و تا زمانی که این مسائل غیرممکن نشود، آموزش نمی تواند به محیط مجازی منتقل شود.

یک راه حل محتمل برای آموزش برای استفاده از متاورس به عنوان یک پلتفرم آموزشی، یک دنیای مجازی آموزشی اختصاصی است که در آن مدارس فضای مجازی را اشغال می‌کنند، مانند دسنترالند ، و تنها کسانی که حساب های هیئت‌مدیره تاییدشده دارند، می توانند به محدوده‌ی مدرسه مجازی دسترسی داشته باشند.

آیا متاورس‌آینده‌ی ادتک است؟

احتمالا این طور خواهد بود.  کودکان در حال حاضر در واقعیت‌های متاورس هستند. آن ها بخشی از شبکه‌های عظیم کودکان به هم پیوسته در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند اسنپ‌چت و تیک تاک هستند. آن‌ها در حال حاضر فقط دوستان مجازی در روبلوکس و فورتنایت دارند و ممکن است فقط با اعضای خانواده دور در اینستاگرام ارتباط برقرار کنند.

مدرسه احتمالاً تنها فضایی است که در آن حضور مجازی، برتری ندارد.

آموزش بدون شک می تواند حداقل از ادغام جزئی سیستم عامل های متاورس بهره مند شود. حذف موانع فیزیکی، موانع جغرافیایی و در عوض تمرکز بر یادگیری همه جانبه، تنها می تواند برای یادگیرندگان جوان مفید باشد. با این حال، پلتفرم‌های متاورس همانطور که امروزه می‌شناسیم باید قبل از تبدیل شدن به بخشی از ed-tech سازگار شوند.

فضاها باید به اندازه مدارس فیزیکی ایمن شوند و معلمان باید در فضاهای آموزش مجازی راحت باشند.

انتقال یادگیری به متاورس آسان نخواهد بود، اما با مزایایی که می تواند برای صنعت آموزش به ارمغان بیاورد، ارزش ساختن را خواهد داشت.