جدیدترین و کاملترین راهنمای سرقت ادبی

سرقت ادبی همیشه منجر به عواقب منفی جدی می شود. اگر مقاله منحصر به فرد نباشد، دارندگان مدرک دکتری ممکن است مدرک خود را از دست بدهند و دانشجویان ممکن است تعلیق شوند. دلیل چنین نگرشی چیست؟ چرا هر دوره با یک سخنرانی در مورد منحصر به فرد بودن تحقیق شروع می شود؟ آیا ممکن است به اندازه دانشجویان در دانشکده‌های سراسر جهان ایده های تازه وجود داشته باشد؟

 

سرقت ادبی چیست؟

تعریف سرقت ادبی

اولین چیزی که باید دانست این است که سرقت ادبی جرمی بسیار جدی در محیط دانشگاهی تلقی می‌شود که  عواقب شدیدی برای دانشجو در پی دارد.

سرقت ادبی را می توان  با عمل دزدی مقایسه کرد زیرا متون یا ایده های خاصی که توسط شخص دیگری ایجاد شده است به اندازه پول یا دارایی‌های مادی وی ارزشمند می‌باشد. بنابراین باید از آن‌ها محافظت شود. اساساً این فعالیت غیرصادقانه را می‌توان به صورت زیر تعریف کرد:

رایج ترین دلایلی که منجر به سرقت ادبی می شود عبارتند از:

چه چیز‌هایی می‌توانند سرقت ادبی شوند؟

چندین چیز مستعد سرقت ادبی شدن است زیرا به راحتی می‌توانند به عنوان اثر شخصی ارائه شوند، در حالی که این چنین نیستند:

متن نوشته شده

کپی کردن کلمات از یک مقاله، کتاب، وب سایت یا هر رسانه دیگر و نشان دادن اثر اصلی بدون ذکر نام نویسنده بسیار آسان است. برخی از دانشجویان فقط بخش‌های مرتبط با مقاله‌های تحقیقاتی خود را کپی می‌کنند و در مقاله خود می‌گنجانند.

موارد بصری

چاپ مجدد یا گنجاندن تصاویر، نمودارها، یا سایر موارد بصری در مقالات دانشگاهی بدون ذکر منبع اصلی با متن سرقت ادبی شده تفاوتی ندارد زیرا اساساً همان موضوع است.

ایده ها

تحلیل یا درک خاصی از یک مورد خاص به زمان و تلاش قابل توجهی نیاز دارد. سرقت استدلال یا تفسیر دیگران آسان‌تر از ایجاد تفسیرهای واقعاً اصلی است. به همین دلیل است که این مورد نیز شکلی از سرقت ادبی است.

نقض قوانین حق تکثیر

این تخلف که به عنوان “دزدی ادبی” نیز شناخته می شود، مربوط به استفاده یا بازتولید کل اثر است در حالی که توسط قانون کپی رایت محدود شده است.

موارد رسانه دیجیتال

استفاده مجدد از مطالب صوتی یا تصویری بدون ذکر اعتبار نویسندگان نیز سرقت ادبی محسوب می شود. این موارد خاص کمتر مربوط به محیط دانشگاهی می‌شوند، اما این بدان معنی نیست که کمتر مستعد سرقت ادبی شدن هستند. به عنوان مثال، قطعات موسیقی که شباهت زیادی به ساخته های دیگران دارند، امروزه بیشتر مشاهده می شوند.

مواردی که نمی توان کپی رایت کرد.

مواردی از گنجاندن «دانش مشترک» در کار یک نفر، تنها نمونه استفاده از اطلاعاتی که دارای حق چاپ نیست نمی‌باشد. موارد بسیاری دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد:

ایده‌هایی که قبلاً به شکل ثابت نشان داده نمی‌شدند. به عنوان مثال، ایده‌های مکتوب :

فقدان یک شکل محسوس از بیان، حفاظت از حق چاپ را غیرممکن می کند. یک مثال معروف از محیط دانشگاهی می تواند موقعیتی باشد که یک دانشجو ایده‌های خود را در مورد مقالات آینده خود با دوستانش به اشتراک می گذارد و شخصی دقیقاً آنها را دنبال می کند. بنابراین کسی که این ایده ها را توسعه داده است نمی تواند ثابت کند که نویسنده اصلی است.

آثاری که شامل خلاقیت نمی‌شوند قانون کپی‌رایت نمی‌تواند از آن‌ها محافظت کند:

مجموعه حقایقی، مانند فهرست اعیاد ایالتی یا مذهبی در یک تقویم، نمونه کار اصلی نیست. اگرچه کسی برای سازماندهی آن تلاش زیادی کرده است.

عناوین آثار و اسامی معمولاً معیارهای حمایت را ندارند زیرا فاقد خلاقیت هستند:

با این حال، حمایت از علامت‌های تجاری وجود دارد و اگر از یک شعار، نام یا عنوان کوتاه برای نشان دادن یک کسب و کار یا محصول استفاده شود، آن‌ها تحت این دسته قرار می‌گیرند و همیشه باید به درستی نسبت داده شوند.

بسیاری از کارهای تکمیل شده توسط سازمان های دولتی :

مواردی که شامل قوانین سری دولتی قرار نمی‌شوند، نمی توانند دارای حق چاپ باشند. بنابراین، همه می‌توانند آزادانه بخش‌های مربوط به این آثار را کپی و پیست کنند و این امر دزدی محسوب نمی‌شود.

آیا سرقت ادبی جرم و غیرقانونی است؟

ماهیت موضوع،  شدت قضیه و امکان هرگونه اقدام مجرمانه را تعیین می‌کند. سرقت ادبی آکادمیک غیرقانونی نیست در حالی که نقض حق چاپ غیرقانونی است. با این حال، هر نوع سرقت ادبی، نقض شدید قوانین اخلاقی است که پیامدهای مختلفی را به دنبال دارد. چندین پرونده مربوط به سرقت ادبی، به دادگاه ختم شد، زیرا آن‌ها شامل نقض قرارداد و حتی دریافت کمک‌های مالی متعدد برای همان پیشنهاد تحقیقاتی بودند.

با این حال، این موارد نسبتا نادر هستند. نقض کپی رایت قطعا جرم است، دلایل رایج تری برای دعاوی مربوط به سرقت ادبی است.

مؤسسات آموزشی سرقت ادبی را به عنوان جرم تلقی نمی کنند زیرا دانشجویان متقلب به دادگاه احظار نشوند. البته این بدان معنا نیست که دانشجو نباید از سرقت ادبی بترسد تخطی از کد اخلاق سوابق تحصیلی دانشجو را به طرق زیر تحت تأثیر قرار می دهد:

با این حال، برخی از کشورها، به عنوان مثال، انگلستان، هنوز تقلب را به عنوان جرم در نظر می‌گیرند . دانشجویی که فردی را برای تکمیل تکالیف استخدام می‌کند در لیست سیاه قرار گیرند و سابقه کیفری دریافت کنند. اگر راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در حین نوشتن تکالیف آکادمیک به دقت بررسی و رعایت شود، می‌توان به راحتی از همه این پیامدهای ناخوشایند اجتناب کرد.

 انواع سرقت ادبی

10 نوع سرقت ادبی رایج در بین دانشجویان

بسیاری از دانشجویان با انواع متعدد سرقت ادبی گیج می‌شوند، زیرا ممکن است فقط کپی و پیست کردن متن یک نفر را به عنوان تنها گزینه‌ای که باید از آن اجتناب کنند بدانند. با این حال، اگر کسی خواهان سوابق تحصیلی است، موارد زیادی را باید در نظر بگیرد.

1- سرقت ادبی کامل

سرقت ادبی کامل یا ارسال متنی که توسط دانشجوی دیگری نوشته شده است. این واضح ترین نوع تقلب تحصیلی است که اغلب دانشجویانی آن را انجام می‌دهند که تقریباً مهلت انجام دادن تکلیف را از دست داده اند. آن‌ها از دانشجوی دیگری تکلیف تکمیل شده را می‌گیرند و سپس از آن به گونه ای استفاده می کنند که گویی کار اصلی خودشان است. بهتر است مهلت ارسال را از دست بدهید و صفر دریافت کنید تا اینکه با اتهام سرقت ادبی روبرو شوید و دوست خودتان را نیزمحکوم به شکست کنید.

2- کپی پیست کردن

برداشتن بخشی از متن از یک منبع مفید و نوشتن کلمه به کلمه آن بدون درج نقل قول ، رفتاری نادرست و غیراخلاقی محسوب می‌شود. اکثر کارهای نوشتاری نیاز به تفکر انتقادی، تجزیه و تحلیل و نشان دادن مهارت های نوشتاری دارند.

3- سرقت ادبی موزاییکی

بدیهی است کپی برداری از محتوای یک منبع، حتی اگر دقیقاً با شرایط و زمینه مطابقت داشته باشد، سرقت علمی شدید است و اکثر دانشجویان متوجه آن هستند. تشخیص آن نیز بسیار آسان است. بنابراین، برخی از دانشجویان ممکن است وسوسه شوند عباراتی را از منابع مختلف مرتبط کپی کنند تا متن متفاوت به نظر برسد. در واقع، این ایده بدی است زیرا این روش نوشتن تلفیقی است و منجر به همان عواقب کپی کردن متن از یک منبع می شود. علاوه بر این، تشخیص آن نیز آسان است.

4- پارافیز کردن

این نوع را نباید با روش مناسب کار با منابعی که دلالت بر خواندن منبع، درک ایده، بیان آن با کلمات خود و گنجاندن استناد به منبع اصلی دارند، اشتباه گرفت. سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که دانشجو بخش‌های لازم را از کتاب یا مقاله می‌گیرد، متن را کمی تغییر می‌دهد و وانمود می‌کند که نوشته اصلی اوست. با این حال، این بدان دلالت نمی‌کند که دانش‌آموز بدون ذکر نویسنده اولیه، ایده و ساختار استدلال را ربوده است.

5- ارجاع جعلی

زمانی رخ می‌دهد که یک ادعای مناسب با شواهدی که استنادهای درون متنی به آن ارجاع می‌دهند یافت نمی‌شود. برخی از دانشجویان ممکن است تصور کنند اگر نام مقاله حاوی کلمه کلیدی ادعا باشد، استاد منبع اصلی را برای بررسی اطلاعات بررسی نمی‌کند و نیازی به بررسی اینکه آیا منبع واقعاً دارای اطلاعات مورد استفاده در مقاله است یا خیر نیست. این تصور اشتباهی است زیرا ارائه اطلاعات نادرست نیز نوعی سرقت ادبی است.

6- نقل قول نادرست

اگرچه در نگاه اول ممکن است  یک مشکل قالب بندی باشد، اما باز هم به سرقت ادبی مرتبط است. یکی از اشتباهات رایج استفاده نامناسب از نقل قول است . نقل قول و خلاصه کردن منبع وقتی که یک پاراگراف بزرگ از منبع گرفته شده است، حتی اگر در گیومه قرار داده شود و به آن استناد شود، در اکثر موارد نامناسب است. زیرا حاکی از نبودن تحلیل انتقادی است. مشکل دیگر قرار دادن ارجاعات درون متنی در انتهای پاراگراف به جای انتهای جمله با شواهد است. چنین ساختاری به این معنی است که تمام پاراگراف از منبع گرفته شده است.

7- عدم وجود ارجاعات درون متنی

حتی اگر همه منابع در صفحه مراجع ذکر شده باشند. عدم وجود نقل قول ها یا پاورقی های داخل متن به این معنی است که هیچ یک از آن منابع استفاده نشده است.

8- ارجاع به منبع جعلی ناموجود

این یکی از شدیدترین مسائل در فضای دانشگاهی است که دانشجویی با ارجاع به منبع ابداع شده و ناموجود وانمود می کند که ادعاهایش پشتیبانی می شود. او با این کار مخاطب را فریب می دهد و نتایج نامعتبری ارائه می‌دهد.

9- استفاده از جمله مطالب رسانه ای بدون ارجاع

در حالی که ممکن است مقاله  کاملاً ساختار یافته باشد افزودن تصاویر، نمودارها یا سایر فایل های رسانه ای برای تقویت کار تکمیل شده بدون ذکر منبع همچنان منجر به سرقت ادبی می شود. تصاویر مانند متن در منابع دارای مالکیت معنوی هستند. بنابراین، همه افزودنی‌های گرافیکی باید دارای برچسب‌ها، شرح‌ها و نقل‌قول‌های مناسب مطابق با سبک قالب‌بندی درخواستی باشند.

10- تلفیقی

برخی از دانشجویان آنقدر از متهم شدن به عدم صداقت تحصیلی می‌ترسند که شروع به استناد به معنای واقعی کلمه می‌کنند. هر جمله در یک مقاله، حتی در نتیجه کار خود نیز استناد می‌کنند. در نتیجه، به نظر می‌رسد محقق مقاله را به درستی ساختاردهی کرده است . اما هنوز مجموعه‌ای از ایده‌های دیگران و حقایق مختلف در آن وجود دارد. این یک موضوع مهم است زیرا دانشجویان باید تفسیر و تحلیل خود را از شواهدی که جمع‌آوری کرده‌اند نشان دهند و از ادعاهای خود دفاع کنند.

انواع دیگر سرقت ادبی

سرقت ادبی از خود

زمانی اتفاق می‌افتد که دانشجویی در چندین دوره ثبت‌نام کرده باشد، و یک تکلیف با موضوع مشابه در دوره فعلی نیز وجود دارد. دانشجو ممکن است وسوسه شود که مقاله دوره گذشته را مجددا استفاده کند، عنوان را تغییر دهد، تغییرات جزئی را اعمال کند و دوباره به عنوان نوشته اصلی ارسال کند. با این حال، در اکثر موارد غیرقابل قبول است و تنها انواع ممکن برای استفاده مجدد از مقاله ارسالی قبلی شامل بهبود قابل توجه مقاله قبلی و ارجاع مناسب به آن در کار جدید است. همچنین تایید استاد نیز الزامی است.

تقلب در قرارداد

هنگامی که دانشجویی تصمیم می گیرد برای تکمیل مقاله اصلی که به عنوان مقاله او ارسال می شود به کسی پول بدهد، درگیر تقلب در قرارداد می شود. در حالی که خود مقاله ممکن است به تمام الزامات قالب بندی، ارجاع و محتوا پایبند باشد، اما همچنان به عنوان سرقت ادبی تلقی می شود زیرا پژوهش شخصی، تفکر انتقادی و مهارت های نوشتاری دانشجو را نشان نمی دهد. علاوه بر این، نقض شدید سیاست‌های یکپارچگی علمی دانشکده یا دانشگاه و کد اخلاق است زیرا دانشجویان موظف به ارسال آثار مربوط به خود هستند.

سرقت ادبی عمدی در مقابل تصادفی

سرقت ادبی عمدی به معنای استفاده دانشجو از ایده‌ها و مقاله دیگران است. بنابراین، این جدی ترین نقض کلیه سیاست های مرتبط  به دانشگاه است که دانشجو می تواند انجام دهد. اساساً برابر است با سرقت مالکیت معنوی و شامل انواع زیر است:

• به سادگی کل مقاله متعلق به شخص دیگری را کپی کنید و آن را به نام خود ارسال کنید.
• خرید مقاله یا پرداخت پول به کسی که آن را از ابتدا بنویسد.
• کپی کردن عمدی بخشی از استدلال یا ایده های شخصی و ارائه آن‌ها به گونه ای که انگار اصل هستند و نیازی به ارجاع ندارند.

شدت سرقت ادبی تصادفی، اگرچه به دلیل عدم وجود قصد تقلب کمتر به نظر می رسد، اما همچنان غیرقابل قبول است زیرا به دانش ناکافی از اصول نگارش آکادمیک، ساختار مناسب، سبک های قالب بندی و عدم دقت در حین تحقیق مربوط می شود. بنابراین، اگر همه این مسائل در مقاله وجود داشته باشد، دانشجو نمی تواند روی نمره خوب حساب کند .

انواع احتمالی سرقت ادبی غیرعمدی شامل موارد زیر است:

• عدم استناد به اطلاعات بازنویسی شده به دلیل این تصور غلط که فقط نقل قول های مستقیم نیاز به ارجاع دارند. در واقع، تمام حقایق و ایده‌هایی که در جاهای دیگر گرفته شده‌اند، باید با استفاده از ارجاعات درون متنی پشتیبانی شوند، چه متن به‌عنوان نقل قول کپی شده باشد یا بازنویسی شده باشد.
• تفسیر به دلیل درک نادرست از ایده اصلی موضوع ناکافی باشد. تغییرات قابل توجهی در متن اصلی هنگام بازنویسی آن لازم است زیرا این تنها راه برای اثبات درک صحیح اطلاعات است. در عین حال، دانشجویان اغلب تغییرات جزئی را اعمال می کنند و متن را بدون علامت نقل قول می‌نویسند که متعاقباً بر میزان سرقت ادبی تأثیر می گذارد.
• عدم ذکر صحیح منابع به دلیل عدم آگاهی از سبک های ارجاع و قالب های مناسب.

علی رغم این واقعیت که پیامدهای هر دو نوع سرقت ادبی،  شدید است.  تفاوت های قابل توجهی نیز بین آن‌ها وجود دارد که ممکن است توسط اساتید مورد توجه قرار گیرد.

تفاوت بین بازنویسی، نقل قول و خلاصه سازی

نقل قول

این اصطلاح به معنای کپی کلمه به کلمه قسمت کوتاهی از متن منبع اولیه، قرار دادن آن در داخل گیومه، و تصدیق مکان خاصی در منبع اولیه است. که می توان آن را پیدا کرد. نقل قول ها باید با دقت انتخاب شوند تا معیارهای شواهد مؤثر را برآورده کنند.

بازنویسی

به تغییرات متععدی در ساختار جمله و کوتاه کردن آن نیاز دارد اما معنای متن باید دست نخورده باقی بماند. به طور کلی عبارت است از درج قسمت‌های مختصر و خاصی از منبع اما از دیدگاه خود.

خلاصه سازی

مستلزم استفاده از کلمات خود شخص است اما در یک زمینه گسترده‌تر . زیرا نمای کلی همه ایده‌های اصلی یا نتایج تحقیق از کل منبع در یک خلاصه دقیق و کوتاه خلاصه می‌شود.

این تکنیک ها عناصر ضروری نوشتن مقالات دانشگاهی هستند که به تحقیق و استفاده از شواهد پشتیبان نیاز دارند. یک مقاله خوب معمولاً از همه آن‌ها برای اطمینان از اثربخشی و مناسب بودن استفاده از منابع خارجی بهره می‌برد. همه این تکنیک‌های نوشتاری مستلزم افزودن نقل‌قول‌های درون متنی مطابق با فرمت درخواستی مانند  MLA، APA، شیکاگو یا هر فرمت دیگری باشد.

چگونه سرقت ادبی را تشخیص دهیم؟

چگونه سرقت ادبی را پیدا کنیم؟

اساساً، دو راه عمده برای بررسی اصالت متن از نظر اینکه محقق آن را تازه نوشته است و یا این‌که آیا سرقت ادبی و کپی کرده است یا خیر، وجود دارد.

به عنوان اولین قدم به جستجوی گوگل تکیه کنید.

متون سرقتی با ماهیت غیر وبلاگ نویسی را می توان از طریق درخواست های ساده به این پایگاه داده عظیم و نمایه شده  از وب سایت ها و اسناد مختلف شناسایی کرد. به جای جستجوی تنها عنوان اثر بررسی شده، بهتر است یک عبارت کوتاه اما خاص  که بعید است توسط شخص دیگری کلمه به کلمه نوشته شود را انتخاب کنید و مطابقت را جستجو کنید.

برای رسیدن به نتیجه دلخواه از نرم افزار خاصی استفاده کنید.

بسته به ماهیت محتوایی که باید بررسی شود، ابزارهای مختلفی ممکن است مفید باشند. به عنوان مثال، عکاسان و کپی رایترها الزامات کاملاً متفاوتی دارند و ابزاری که برای یکی مفید است برای دیگری بی فایده است. صاحبان محتوای متنی و نویسندگانی که می خواهند اصالت آثار خود را بررسی کنند می توانند از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Grammarly، Copyscape، iThenticate یا موارد دیگر استفاده کنند. اصل عملکرد آنها تقریباً مشابه است و اتخاذ این روش بسیار مؤثرتر از جستجوی ساده با استفاده از کلمات کلیدی است. نرم‌افزار بررسی سرقت ادبی نه تنها وقوع عبارات و جملات را با استفاده از موتورهای جستجوی متعدد بررسی می‌کند، بلکه الگوریتم‌های پیچیده‌ای را برای مقایسه بخش‌های بزرگ‌تری از متون و فیلتر کردن نمادهای خاصی که به راحتی قابل تغییر هستند، به‌کار می‌برد.

Turnitin چیست و چگونه کار می کند؟

Turnitin یک سرویس آنلاین جهانی است که به افشای سرقت ادبی به طور خاص در آثار دانشگاهی اختصاص دارد. این سرویس به یکپارچگی مقالات دانشگاهی در سراسر جهان از جمله ایالات متحده، آمریکای لاتین، اروپا، بریتانیا، آسیای جنوبی، کره و استرالیا کمک می کند.

هنگامی که دانش آموز مقاله خود را از طریق این ابزار ارسال می کند.با پایگاه داده عظیمی از کتاب ها، مقالات، وب سایت ها و مهمتر از همه، آثار دیگر دانشجویان که قبلا ارسال کرده‌اند مقایسه می شود.

چگونه گزارش Turnitin را تفسیر کنیم؟

گزارش Turnitin شامل درصد امتیاز شباهت است که از 0٪ تا 100٪ مطابقت با مقالات دیگر دانشجویان و پایگاه داده‌های موجود است. بسته به سیاست های موسسه آموزش عالی ، درصد مشابهت قابل قبول ممکن است متفاوت باشد و حتی تا 20٪ باشد. مطالعات کمی که بر شواهد قابل توجهی از تحقیقات انجام شده قبلی تکیه دارند، نمی توانند به نمره شباهت 0٪ برسند.

نکاتی که ممکن است در گزارش برجسته شود اما به مسائل سرقت ادبی مربوط نمی شود:

تفسیر نمره شباهت باید با بازخورد استاد ترکیب شود و نظرات درون متنی کامل و نمای کلی نهایی در انتهای مقاله همراه با نمره اضافه می شود.

آیا می توان در Turnitin تقلب کرد؟

تجربه ناخوشایند تعداد زیادی از دانشجویانی که مقالاتی را که ارسال کرده بودند و در وب یافت شدند و اخراج شدند، می گوید: «قطعا نه! حتی سعی نکن.»

چرا؟

1 Turnitin احتمالاً گسترده ترین پایگاه داده اسناد را دارد. از جمله اسنادی که نیاز به اشتراک پولی دارند.

2 نرم افزار بسیار دقیقی است و قسمت‌های بسیار کوتاهی از محتوا را بررسی می کند و اساساً هر کلمه سوم باید در متن بازنویسی شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود.

3 چک ‌کننده‌های سرقت ادبی دائماً به‌روزرسانی می‌شوند تا تمام تکنیک‌های ممکن برای فریب دادن سیستم، مانند روش‌های تغییر کاراکترها، استفاده از اصطلاحنامه، یا آپلود عکس‌ها به جای متن را شناسایی کنند.

چگونه بهترین بررسی کننده سرقت ادبی را انتخاب کنیم؟

بدیهی است Turnitin بهترین راه حل پیشگیری از سرقت ادبی است اما گاهی اوقات ممکن است این گزینه در دسترس نباشد. برای انتخاب بهترین خدمات، باید معیارهای زیر را در نظر بگیرید:

• به هدف توجه کنید زیرا یک دانشجو و یک نویسنده وبلاگ نویس الزامات متفاوتی نسبت به نتایج کار و اصالت آن دارند. فرد باید ابزاری را انتخاب کند که مطابق با نیازهای او باشد.
• قابلیت اطمینان جستجوگر را از نظر سرقت ادبی بررسی کنید.
• خدمات مبتنی بر اشتراک یا پولی را در نظر بگیرید. زیرا بودجه بیشتری به تحقیق، توسعه و رشد پایگاه‌های داده خدمات اختصاص می‌یابد. و متعاقباً به اثربخشی بررسی سرقت ادبی کمک می‌کند.

فهرستی از بهترین ابزارهای تشخیص سرقت ادبی

Turnitin

این سرویس تجاری شهرت خود را به عنوان بهترین ابزار تشخیص سرقت ادبی به دست آورده است. اثربخشی و دردسترس بودن عملکردهای متعدد باعث افزایش تعداد دانشگاه‌ها و کالج‌هایی شد که به طور منظم از Turnitin استفاده می کنند.

Grammarly

این سرویس به اشتراک پولی نیز نیاز دارد و می تواند نه تنها به عنوان نرم افزار تشخیص سرقت ادبی بلکه به عنوان ابزاری برای تشخیص اشتباهات نوشتاری نیز استفاده شود. بهبود در دستور زبان، نحو، علائم نگارشی و املا به اثربخشی هر متنی کمک می کند.

PlagScan

این پایگاه نه تنها صفحات وب، بلکه مقالات دانشجویان را نیز شامل می‌شود . مجموعاً میلیاردها مقاله مختلف را با مقالات آپلود شده مقایسه می‌کند.

EduBirdie

این ابزار سرقت ادبی کاملا رایگان است و بدون محدودیت قابل استفاده است. نیازی به ایجاد حساب کاربری یا تماشای تبلیغات برای اسکن مقاله برای سرقت ادبی نیست. گزارش سرقت ادبی با درصد و پیوندهایی به منابعی که محتوای مشابه دارند را ارائه می دهد. اجازه می‌دهد تا قسمت های ضروری به ویژه جایی که درصد شباهت زیاد است متن را ویرایش کنید.

Semrush

این سرویس به عنوان بهترین مجموعه مرتبط با سئو محتوا در سال 2018 جایزه دریافت کرده است. این برای متخصصان سئو و بازاریابی و همچنین برای وبلاگ نویسان مفید است تا از توسعه محتوای مؤثر و منحصر به فرد اطمینان حاصل کنند.

راه هایی برای دور ماندن از سرقت ادبی

پیامدهای سرقت ادبی در دانشگاه

هر گونه سرقت ادبی پس از شناسایی منجر به عواقب شدید خواهد شد. اساتید تقریباً در هر تکلیفی که  به دانشجویان می‌دهند نسبت به سرقت ادبی نیز هشدار می‌دهند زیرا صداقت تحصیلی یکی از ارزش های اولیه در آموزش است. با این حال، می توان پیامدها را به دو گروه عمده تقسیم کرد.

پیشگیری از موارد بیشتر سرقت ادبی

امکان بازنویسی و ارسال مجدد مقاله؛ یک دانشجو معمولاً اخطار دریافت می کند.

یک سخنرانی یا سمینار آموزشی که به تبیین تمام ویژگی‌های سرقت ادبی و راه‌های پیشگیری از آن اختصاص دارد.

ملاقات با رئیس و/یا اخطار برای توضیح عواقب شدید هر نمونه بالقوه سرقت ادبی.

مجازات

نمره مردود برای تکلیف یا حتی برای کل دوره، که منجر به لزوم تکرار مجدد آن می شود

ثبت سابقه موقت یا دائمی در مورد نقض خط مشی تمامیت تحصیلی در کارنامه رسمی عملکرد تحصیلی دانشجو

اخراج از کالج یا دانشگاه به عنوان شدیدترین پیامد معمولاً با تشخیص استفاده از سرقت ادبی برای بار دوم اتفاق می افتد

چگونه از سرقت ادبی جلوگیری کنیم؟ (نکاتی برای دانشجویان)

مرتبط ترین پیشنهادی که برای همه واضح است ، کپی و paste نکنید.

1- همیشه به منابعی که برای به دست آوردن اطلاعات از آنها استفاده کرده اید، تاکید کنید. گزارش بازاریابی که صرفاً بر اساس تجربه کاری شخصی فرد است، به عنوان سرقت ادبی بازگردانده می‌شود، زیرا انتظار می‌رود اکثر رویه‌ها، مفاهیم و ایده‌های مؤثری که در کار پیاده‌سازی شده‌اند بر اساس مواد مطالعه، منابع اولیه و ثانویه باشد.

2- همه منابع را هم در متن مقاله و هم در صفحه مرجع در پایان ذکر کنید. برخی ناسازگاری‌ها در قالب‌بندی منجر به کسر چند امتیاز می‌شود، اما حذف نقل‌قول‌های درون متن یا صفحه مراجع به عنوان سرقت ادبی تلقی می‌شود.

3- با استفاده از بازنویسی ، نقل قول و تفسیر شخصی تعادل را حفظ کنید. افزودن یک ارجاع درون متنی به هر جمله در مقاله سرقت ادبی است. زیرا محقق فقط از ایده‌های شخص دیگری در مقاله وام گرفته‌است.

4- به خودتان یک چارچوب زمانی کافی بدهید زیرا فرآیندهای تحقیق و نوشتن ممکن است بیش از آنچه انتظار دارید طول بکشد. بنابراین، شما وسوسه نخواهید شد که یک ساعت تا پایان مهلت مقرر کار کسی را کپی و پیست کنید.

5- سرقت ادبی آنلاین را با استفاده از خدمات رایگانی که حساسیت نسبتاً کمی دارند  بررسی کنید و یا از اشتراک محصولات تجاری که نتایجی نزدیک به  Turnitin ارائه  می دهد استفاده کنید.

6- صحبت کردن با استاد و  پرسیدن سؤالات مربوط به محتوای مقاله به او اطمینان می دهد که شما واقعاً به جای دانلود‌کردن مقاله تمام مقاله را خودتان تحقیق کرده و نوشته‌اید.

چک لیست پیشگیری از سرقت ادبی

فعالیت پیش‌نویسی برای جلوگیری از ارجاعات جعلی و سرقت ادبی تصادفی ضروری است:

• من دستورالعمل ها را خواندم و کاملاً فهمیدم.
• من قبل از انجام تحقیق واقعی سؤال تحقیق را توسعه دادم.
• هر ایده ای را که در رابطه با ساختار به ذهنم رسید یادداشت کردم و نام ها و محدوده صفحات منابعی را که مرتبط می دانم اضافه کردم.

فرآیند نوشتن به خودی خود نیازمند توجه به جزئیات برای جلوگیری از اشتباهات تصادفی است:

• بلافاصله پس از نوشتن حقایق یا ایده های موجود در مقاله ، نقل قول های درون متنی را برای جلوگیری از نقل قول های نادرست یا نادرست اضافه کردم.
• از هر دو تکنیک بازنویسی و نقل قول به همراه تجزیه و تحلیل و تفسیر بعدی خود از ایده های مورد بحث استفاده کردم.
• شماره صفحات را برای همه نقل قول های مستقیم قرار دادم تا استاد بتواند به راحتی آن‌ها را در منابع اصلی پیدا کند.

مرور نهایی به شما کمک می‌کند تا مسائلی را که نادیده گرفته‌اید و منجر به سرقت ادبی می‌شود، شناسایی کنید:

• تمام پیش نویس را با دقت خواندم تا بررسی کنم که آیا از ادعاهای پشتیبانی نشده اجتناب می شود، همه نقل قول ها مناسب هستند و به منابع صحیح مراجعه می کنند.
• هم نقل قول های درون متنی و هم یک صفحه مرجع را در مقاله خود اضافه کردم.
• مقاله را از طریق یک ابزار بررسی سرقت ادبی که به صورت آنلاین به صورت رایگان در دسترس است، اجرا می کنم تا مطمئن باشم.

جلوگیری از سرقت ادبی در دانشگاه ( نکاتی برای اساتید)

اساتید ممکن است راهبردهای متعددی را اجرا کنند تا مطمئن شوند که دانشجو کار خود را نشان می دهد یا خیر.  این استراتژی ها ممکن است از انواع سرقت ادبی جلوگیری کند.

• رئوس مطالب باید شامل بیانیه ای در مورد صداقت تحصیلی باشد.
• تکالیف درخواستی باید جدید و منحصربه‌فرد باشند تا نتوان پاسخ را به راحتی در اینترنت پیدا کرد و در مقاله کپی کرد.
• تکالیف نوشتاری در کلاس را به عنوان بخشی از تکمیل تکالیف تحقیقاتی بزرگ بگنجانید زیرا این کار به شما کمک می‌کند تا به دانشجویان نحوه درست نوشتن را بیاموزید، استانداردهای آکادمیک را رعایت کنید و نمونه‌هایی از سبک‌های نوشتاری خود را در اختیار دانشجویان قرار دهید.
• اطمینان حاصل کنید که دانشجویان از کتابخانه‌های آنلاین آگاهی و به آن‌ها دسترسی دارند تا از منابع علمی مناسب به جای اتکا به جستجوی ساده گوگل، ویکی‌پدیا یا وبلاگ‌ها استفاده کنند.
• اجازه ارسال دیرهنگام را بدهید زیرا دانشجویان زمانی که مهلت مقرر نزدیک می‌شود و متوجه می‌شوند که تکلیف نیاز به آمادگی بیشتری دارد اغلب به تقلب قراردادی و کپی و پیست و سرقت ادبی متوسل می‌شوند. سرقت ادبی تصادفی نیز بیشتر زمانی اتفاق می افتد که دانشجو عجله و استرس دارد.
• فرآیند نوشتن را در ارزیابی نهایی ادغام کنید. به دانشجویان اجازه دهید پیش‌نویس‌های متعددی از یک تکلیف ارائه کنند و ارائه‌های شفاهی نهایی را برای امتیازهای اضافی یا به عنوان بخشی از نمره در نظر بگیرید. این اقدامات فرآیند نوشتن را شفاف می‌کند، واگذاری آن به شخص دیگری را بسیار سخت‌تر می‌کند و برای دانشجویان مفیدتر خواهد بود، زیرا اشتباهات آن‌ها قبل از ارسال نهایی تصحیح می‌شود.

کلام آخر

هر دانشجویی باید بداند که سرقت ادبی عملی غیرقانونی و یک تخلف است که منجر به عواقب جدی می شود. در دنیای آکادمیک، این سرقت‌ها  از دانشگاهی به دانشگاه دیگری متفاوت هستند . بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد این است که  اخراج شوید. توصیه مهم این است که مراقب باشید و همیشه منحصر به فرد بودن مقاله خود را بررسی کنید. وب سایت های زیادی برای بررسی مقاله از نظر سرقت ادبی وجود دارند. علیرغم منابع آنلاین رایگان، تیم بیان از ابزارهای قدرتمندی استفاده می‌کند و هر مقاله را با دقت بررسی می‌کند. با مشاوره تخصصی هیچ سرقت علمی امکان پذیر نیست.