هنگام ارسال ایمیل یا پیامک به یک دوست، احتمالا به کیفیت نوشته کمتر فکر می‌کنید و بر روی مطالب تمرکز می‌کنید. به طور مشابه، هنگام صحبت با دوستان یا شرکت در مکالمات غیررسمی، لهجه یا تلفظ شما اهمیتی ندارد. با این حال، هنگام نوشتن یک پروپوزال تحقیقاتی، یک تکلیف یا یک مقاله آکادمیک، معمولاً نگران هستید. اگر اشتباهات املایی، دستور زبان، نقطه‌گذاری، یا استفاده از کلمات را مرتکب شوید، احتمالا متعجب خواهید شد. شما نگران ایجاد تأثیر خوب بر روی خوانندگان خود هستید و می‌خواهید دیدگاه‌ها و اطلاعات خود را به‌طور واضح و مختصر به خوانندگان خود منتقل کنید. درست همانطور که در هنگام سخنرانی نگران صدا، لباس و وضعیت خود هستید.
نوشتن آکادمیک با نوشتن غیررسمی متفاوت است. زیرا همانطور که فرهنگ لغت انگلیسی آکادمیک آکسفورد می‌گوید، زبان آکادمیک مختصر، رسمی، دقیق، غیرشخصی، آزمایشی و به دقت ساختار یافته است.
اگر می‌خواهید در نوشتن آکادمیک بهتر باشید، باید این تفاوت‌ها را در نظر داشته باشید.در ادامه، این مقاله تفاوت‌های بالا را با مثال‌هایی نشان خواهد داد.
1- کلمات را هدر ندهید: اسم انتزاعی را به فعل تبدیل کنید; مراقب عبارات زائد باشید.
نوشته آکادمیک خوب، مختصر است. مقالات تحقیقاتی، ارتباطات کوتاه، گزارش‌های موردی و چندین دسته دیگر که مجلات از آنها استفاده می‌کنند اغلب از نظر تعداد کلمات محدودیت دارند، به همین دلیل است که باید از تکرار اطلاعات خودداری کنید.
نویسندگان اغلب اطلاعات تکراری خود را به سه روش رایج تکرار می‌کنند:
- تکرار در چکیده اطلاعاتی که قبلاً در عنوان ذکر شده بود. ارائه اطلاعات پس‌زمینه به صورت چکیده ، در مواردی که لازم نیست. برای مثال، اگر مقاله‌ای با عنوان «روش جدیدی برای کنترل موش ها» باشد، شروع چکیده آن مقاله به این صورت بی‌معنی است: “روش جدیدی برای کنترل موش ها مورد ارزیابی قرار گرفت.” به همین ترتیب، در این مقاله ساختگی، چکیده نباید هیچ اطلاعاتی در مورد میزان آسیب ناشی از موش‌ها، در مورد عوامل بیماری‌زایی که حمل می‌کنند، ارائه دهد.
- در قسمت مقدمه دوباره همان اطلاعات را تکرار کنید.
- بازنویسی و ارائه اطلاعات موجود در متن که قبلاً در جدول ارائه شده است. به عنوان مثال، اگر همان مقاله جدولی داشته باشد که داده‌های مربوط به درصد مرگ‌و‌میر در موش‌های صحرایی به دلیل پنج ماده شیمیایی را ارائه می‌دهد، و در متن گفته شود که مرگ و میر ناشی از ماده شیمیایی A، x ٪ بوده است، و به دلیل ماده شیمیایی B، y ٪ بوده است و به دلیل ماده شیمیایی C ، z ٪ بود، و غیره.
افعال کنشی
به جای «ما یک اکتشاف انجام دادیم»، بگویید «کاوش کردیم». بنویسید “80% بذرها جوانه زدند” و نه “جوانه زنی 80% بود”. و «دمای انکوباسیون برای کشت 29 درجه سانتیگراد بود» را با «کشت در 29 درجه سانتیگراد انکوبه شد» جایگزین کنید.
عبارات زائد
چرا از دو کلمه وقتی هر دو عبارت، یک مفهوم را می‌رسانند، استفاده می‌کنید؟ برای مثال، «اکثر نمونه‌ها رنگ آبی داشتند» (خب، نمی‌توانستند شکل آبی داشته باشند!) یا «ریشه‌ها تا عمق 5 متری به داخل خاک نفوذ می‌کنند» (نفوذ به تنهایی کار را انجام می‌دهد) یا «تفاوت‌ها این بود. از نظر آماری در سطح 1% معنی‌دار است (حذف واژه آماری). همیشه از جفت کردن «مثلا»، «شامل» و «مانند» با «و غیره» خودداری کنید. همه این اصطلاحات به این معنی است که کلماتی که فهرست کرده‌اید، جامع نیستند.
2- از کاربرد عبارات اختصاری و محاوره‌ای خودداری کنید.
نوشته آکادمیک خوب، باید رسمی باشد. در حالی که عبارات اختصاری معمولاً نوشته را غیررسمی نشان می‌دهد.
استفاده صحیح از عبارات محاوره‌ای ممکن است شما را به‌عنوان یک کاربر متخصص زبان معرفی کند، اما به یاد داشته باشید که مقالات تحقیقاتی برای مخاطبان بین‌المللی است و بسیاری از خوانندگان ممکن است شما را درک نکنند. زیرا عبارات محاوره ای همیشه محلی و مختص یک نوع معین از زبان هستند.
3- از کلمات یا عباراتی استفاده کنید که بیانگر منظور شما باشند.
انگلیسی آکادمیک مناسب همانند دانش مناسب باید دقیق باشد. در واقع، این تأکید بر اعداد، اندازه‌گیری و شمارش است که علم را از سایر فعالیت‌ها جدا می‌کند. هر موضوعی واژگان فنی خود را دارد که که مختص موضوعی خاص است و برای بیان مفاهیم، اشیاء فیزیکی، موقعیت‌ها و غیره تکامل می‌یابد. استفاده از کلمات صحیح نشانه آشنایی شما با آن موضوع است. فونت و حروف یا خط و تایپوگراف یکسان نیستند. یک کشاورز لبنیاتی تفاوت بین تلیسه و گاو را می داند. و یک حشره شناس به عنکبوت به عنوان حشره اشاره نمی‌کند.
4- لحن عینی و جدا از هم را حفظ کنید.
انگلیسی آکادمیک خوب غیرشخصی است، اگرچه این به معنا نیست که کسل‌کننده است. اگرچه استفاده از اول شخص در مقالات تحقیقاتی در حال حاضر رایج‌تر است و برخی مجلات حتی آن را تشویق می‌کنند. افعال مجهول همچنان در مجلات بسیار بیشتری ترجیح داده می‌شود (“مشاهدات ثبت شد” و نه “ما مشاهدات را ضبط کردیم”؛«به طور گسترده باور بر این است» و نه «بسیاری از محققان معتقدند». “یک نظرسنجی انجام شد” و نه “ما بررسی کردیم”. و غیره). عبارات مجهول در برخی موارد ترجیح داده می‌شود، زیرا آنچه انجام شده است معمولاً مهم‌تر از این است که چه کسی آن را انجام داده است.
نقض آشکارتر قرارداد برای استفاده از لحن غیرشخصی، استفاده از صفت‌هایی مانند “جالب” و “قابل توجه” است: اجازه دهید خوانندگان خود تصمیم بگیرند که آیا نتایج شما را جالب یا قابل توجه بدانند.
5- از صفات در حد اعتدال استفاده کنید.
اگرچه علم در جستجوی حقیقت است، دانشمندان همچنین می‌دانند که حقایق جهانی اندک است. همانطور که حقایق جدید آشکار می شود، آنچه تا آن زمان درست تلقی می‌شد، ممکن است تغییر کند. میکروسکوپ‌های قوی‌تر و ابزارهای حساس‌تر و روش‌های تحلیلی جنبه‌هایی از جهان مادی را نشان می‌دهند که پیش از این شناختن آنها غیرممکن بود. به دلایل زیر زبان تاکیدی به ندرت در علم استفاده می شود: چنین زبانی تبلیغات یا بازاریابی خوبی انجام می‌دهند، اما در مقالات تحقیقاتی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند که اغلب با عباراتی مانند “طبق دانش ما”، “تحت شرایط آزمایشگاهی”، و “احتمالاً چنین است” جایگزین می‌شوند.
فقط یک عبارت مناسب در یک جمله کافی است. برای مثال، «ممکن است» را با «ممکن»، «نشان می‌دهد» یا «پیشنهاد می‌کند» را به صورت «ممکن است این امکان وجود داشته باشد»، «این مشاهدات ممکن است نشان‌دهنده آن باشند» یا «این ویژگی‌ها احتمالاً نشان می‌دهند که» ترکیب نکنید. حذف کردن بیش از حد عبارات نثر شما را ضعیف می‌کند.
6- مقاله خود را برای کمک به خوانندگان سازماندهی کنید.
نوشتار آکادمیک خوب ساختار و سازماندهی منطقی دارد. در بسیاری از رشته‌ها، مجلات از نویسندگان می‌خواهند که ساختار IMRaD (مقدمه، مواد و روش‌ها، نتایج و بحث) را دنبال کنند. با این حال، سازماندهی حتی در چنین ساختاری نیز مورد نیاز است. برای مثال، پیروی از دنباله‌ای از عناوین مورد استفاده در بخش مواد و روش‌ها برای بخش نتایج، تمرین خوبی است، که خواندن جزئیات یک آزمایش را برای خوانندگان آسان‌تر می‌کند و آنها را به نتایج همان آزمایش می‌رساند.
به طور مشابه، بخش مقدمه اغلب در یک توالی سازماندهی می‌شود که از گسترده به محدود منتهی می‌گردد و با اهداف خاصی از تحقیق یا به سؤالات خاصی از آن پاسخ می‌دهد.
کلام پایانی
به یاد داشته باشید که نوشتن مهارتی است که با تمرین منظم به دست می‌آید. نگارش آکادمیک یکی از انواع نوشتار است و قراردادها و استانداردهای خود را دارد. داوران از شما انتظار دارند که با این قوانین و استانداردها آشنا باشید و اگر این انتظارات را برآورده کنید، تأثیر بهتری بر داوران خود خواهید گذاشت.
