پاورقی در جداول : انتخاب نشانگرهای پاورقی و ترتیب آن ها

پاورقی ها اغلب مطالب علمی را نشان می دهند. اگرچه در حال حاضر کمتر از گذشته در متن استفاده می شود، اما پاورقی های جداول امروزه مانند گذشته رایج هستند و این پست در مورد نحوه استفاده از آنها است.

پاورقی یک نشانگر است. به خوانندگان می گوید که هر متنی را که می خوانند به اطلاعات اضافی نیاز دارد تا کاملاً معنی پیدا کند. برای مثال، یک جمله ممکن است درآمد سرانه یک کشور را به واحد پول آن کشور – به عنوان مثال، ین یا پزو یا یورو – نشان دهد، اما از طریق پاورقی، نرخ مبادله را در برابر دلار آمریکا ارائه کند. پاورقی ها در جداول نیز همان عملکرد را دارند اما به چند ملاحظه دیگر نیاز دارند که در زیر به آنها پرداخته شده است.

Footnotes or headnotes

در جداول، پاورقی‌ها به سلول‌های خاصی متصل می‌شوند، از جمله سلول‌هایی که حاوی عناوین ستون‌ها یا عنوان ردیف‌ها هستند. با این حال، اگر محتویات یک پاورقی برای کل جدول اعمال می شود، بهتر است از یک headnotes استفاده کنید که معمولاً بعد از عنوان جدول اما قبل از متن آن ظاهر می شود.

جدولی که داده‌های سالانه در مورد شیوع بیماری‌های مختلف را ارائه می‌دهد. به عنوان مثال ممکن است توضیح دهد که همه داده‌ها بر اساس سوابق بیمارستان‌هایی است که توسط دولت اداره می‌شوند و نه بیمارستان‌های خصوصی. با این حال، یک سلول خاص در آن جدول ممکن است دارای پاورقی باشد که می گوید رقم آن بیماری خاص در آن سال خاص بر اساس سوابق بیمارستان های خصوصی و همچنین بیمارستان های دولتی است.

انتخاب نشانگر پاورقی

نشانگرهای رایج برای پاورقی ها عبارتند از: ستاره (*)، ابلیسک (†)، علامت مقطع (§) و علامت پاراگراف یا P کور (¶) . در صورت نیاز به نشانگرهای اضافی، همان علامت ها دو برابر می شوند (**، ††، §§، ¶¶). با این حال، این سیستم دست و پا گیر است. برای جداول داده‌های عددی، از حروف الفبای مجموعه به عنوان بالانویس استفاده کنید. برای جداولی که از بلوک‌های متنی تشکیل شده‌اند، از اعداد بالانویس استفاده کنید.

ثانیاً، * و ** معمولاً برای شناسایی سطح معنی‌داری یا احتمال استفاده می‌شوند، * برابر با 5٪ (p<.05) و ** برابر با 1٪ (p<.01). این دلیل دیگری برای اجتناب از استفاده از * و ** به عنوان نشانگر پاورقی است.

ترتیب نشانگرهای پاورقی

نشانگرهای پاورقی را به سلول های خاص به ترتیب خواندن معمولی اختصاص دهید: از چپ به راست همانطور که به سمت پایین حرکت می کنید. در جدولی که شامل پنج ستون و پنج ردیف است، برای مثال، آخرین سلول (راست راست) در ردیف دوم با علامت ¹ یا a و اولین سلول (سمت چپ) در ردیف چهارم با ² یا b مشخص می شود.