مواردی که سبک نوشتاری آکادمیک را از سایر سبک‌ها متمایز می‌کند.

در حین یادگیری قالب‌بندی یک مقاله دانشگاهی، به راحتی می توان به دام اصطلاحات آکادمیک افتاد. با این حال، برای اینکه نوشته‌تان علمی‌تر به نظر برسد، ممکن است در نهایت نظر واقعی خود را پنهان و خواننده خود را ناامید کنید . بخش اول این مقاله به تفاوت‌های بین سبک‌های نوشتاری آکادمیک و سایر سبک‌ها می‌پردازد. بخش دوم ده عبارت آکادمیکی که نوشته شما به آن نیاز ندارد را مورد بحث قرار می دهد.

زبان رسمی در مقابل زبان غیر رسمی

در صورت امکان، سبک نوشتاری آکادمیک باید از زبان رسمی استفاده کند و از اصطلاحات عامیانه اجتناب کند. همچنین استفاده از کلمات مخفف و محاوره ها را کاهش دهد. از زبان غیر رسمی فقط برای تاکید بر یک نکته استفاده کنید. بعلاوه، سبک نوشتاری آکادمیک به ندرت از ضمایر اول شخص مانند «من» یا «ما» استفاده می‌کند. انواع مختلف نوشتار درجات مختلفی از آزادی زبان، با طیف گسترده‌ای از اجزای غیررسمی که در اشکال مختلف نوشتار مجاز هستند، استفاده می کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تمایز بین زبان غیر رسمی و رسمی، مثال زیر را بررسی کنید!

دوستانه و غیر رسمی: جان را امروز در مرکز خرید با اریک دیدم. chick flick را دیدند.

رسمی: امروز جان و اریک به مرکز خرید رفتند و کمدی تماشا کردند.

ساختار و فرم

دستورالعمل‌های سبک مانند کتابچه راهنمای انتشارات انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA) و کتابچه راهنمای سبک شیکاگو، ابزارهای حیاتی برای نویسندگان آکادمیک هستند. این راهنماهای سبک، با در نظر گرفتن مواردی مانند حاشیه‌ها، سرفصل‌ها، سبک حروف و بسیاری از عوامل دیگر، نحوه ارائه مراجع و نحوه قالب‌بندی یک سند را استاندارد می‌کنند. برخی از این سبک ها حتی نوع زبانی که در موقعیت‌های مختلف باید استفاده شود را تعیین می‌کنند.

ساختار همه انواع نوشته‌های آکادمیک صرف نظر از بخش‌ها یا ویژگی‌های قالب‌بندی، باید جریان منطقی مطالب را از یک بخش به بخش دیگر امکان پذیر کند. برای مثال، یک مقاله علمی پژوهشی معمولاً شامل بخش‌هایی برای چکیده، مقدمه، روش‌شناسی، تحلیل، یافته‌ها و نتیجه‌گیری می‌باشد، اما مقاله‌ای که برای علوم انسانی تولید می‌شود ساختار کاملاً متفاوتی خواهد داشت که بسته به رشته هنری متفاوت است.

سبک های نوشتاری مختلف دارای اجزای ساختاری کلیدی متفاوتی هستند. این موضوع نشان می‌دهد که برخی از سبک‌ها، مانند نگارش هنری، آزادی عمل بسیار بیشتری را نسبت به سایر سبک‌ها در اختیار نویسنده قرار می‌دهند، مانند سبکی که برای نگارش اسناد فنی استفاده می‌شود.

لحن

لحن بیان ایده‌ها تأثیر عمیقی بر نحوه درک خوانندگان از آن‌ها دارد. بسیار مهم است که سبک های نوشتاری مختلف از لحنی استفاده کنند که برای مخاطبان هدف خاص آن‌ها قابل قبول باشد.

از بین بردن تمام پیش‌داوری های شخصی چه آشکار و چه ناخودآگاه، در نوشته‌های علمی بسیار مهم است. نوشتار آکادمیک باید عینی باشد. تا آنجا که ممکن است نباید راهبردهای کلامی، مانند تعمیم‌های گسترده و استدلال‌های احساسی داشته باشد، زیرا این امر بیشترین سطح بی‌طرفی را که از نوشته‌های آکادمیک خواسته می‌شود، فراهم می‌کند.

نوشتار آکادمیک باید در دل خود واضح، کوتاه و عینی باشد. الزامات خاص برای این ویژگی ها در انواع مختلف نوشتار متفاوت است، اما وجهه‌ی نوشتار آکادمیک بدون این ویژگی ها اغلب ضعیف است.

مخاطب

مخاطب مورد نظر لحن، جمله بندی و رسمیت نوشتار آکادمیک را تعیین می کند. در نتیجه، برای یک نوشتار آکادمیک خوب، مخاطب هدف بسیار اهمیت دارد.

در یک موقعیت آکادمیک، مخاطبان شما ممکن است شامل دانشگاهیان، اساتید و یا متخصصان حوزه باشند، اما در یک موقعیت معمولی، مخاطبان شما ممکن است خانواده و دوستان شما باشند. انتخاب کلمات در نوشتار آکادمیک باید به همان اندازه که دایره لغات و حرکات فرد ممکن است برای ارتباط چهره به چهره بسته به این گروه‌های مختلف تغییر کند، برای مخاطب مناسب باشد.

به عنوان مثال، هنگامی که مخاطبان مورد نظر برای یک نوشته آکادمیک عموم مردم هستند، احتمالاً ایده خوبی است که کلمات پیچیده متن را با کلمات ساده جایگزین کنید. حتی ممکن است در نظر داشته باشید که اصطلاحات آکادمیک را با یک کلمه رایج جایگزین کنید. این کار برای انواع سبک های نوشتاری صدق می کند. متن نوشته شده باید برای مخاطب قابل درک باشد!

اگر مطمئن نیستید که یک کلمه برای مخاطب هدف شما قابل درک است یا خیر، از دوستی که با موضوع آشنایی ندارد، بپرسید. این کار نشان می دهد که درک موضوع برای افراد معمولی چقدر ساده است.

ده عبارت آکادمیک که در نوشته خود به آن نیاز ندارید.

این عبارات آکادمیک اغلب برای کمک به انتقال از یک مفهوم به مفهوم دیگر استفاده می شود. درست است، استفاده از یک کلمه یا عبارت انتقالی گاه به گاه برای پیوند دادن مفاهیم و حفظ جریان کار شما ضروری است. همچنین حرفه‌ای بودن و زبان آکادمیک باید به کار یا تحقیق شما قدرت لازم برای انتقال افکار شما را ارائه دهد اما متأسفانه، مرز بین وضوح و تکرار، دقت و بازنویسی می‌تواند محو شود.

• On the other hand

جملات خاصی در زبان انگلیسی باید با هم تطبیق داده شوند تا معنی پیدا کنند. شما نمی توانید یک جمله را بدون جمله دیگر و کلمات مرتبط و متضاد را باهم داشته باشید. on the other  نمونه‌ای ای از حروف پیوندی هستند که اغلب بیش از حد استفاده می شوند. یک مثال ساده، شما نمی توانید از دست دوم بدون استفاده از دست اول استفاده کنید. شما به راحتی می توانید این اصطلاحات آکادمیک را از کار خود حذف کنید، حتی زمانی که به درستی برای مقایسه مفاهیم مرتبط در حمایت از پایان نامه خود استفاده کنید.

• In order to

به منظور اینکه، عبارتی است که اغلب برای کمک به نویسندگان تازه کار انگلیسی در درک یا ساختار جملات استفاده می شود. همچنین توسط انگلیسی زبانان بومی که در حال یادگیری یک زبان جدید و ترجمه آن به انگلیسی هستند، استفاده می شود. در نتیجه، تعجب آور نیست که در چندین نمونه از نوشته های علمی ظاهر شود. درحقیقت، in order نمونه ای از رونویسی است (یعنی استفاده از کلمات بیشتر از آنچه لازم است) و تقریباً همیشه ممکن است به سادگی بیان شود.

• Indeed

در واقع، یکی از آن عبارات آکادمیک قدیمی است که تعداد کمی از انگلیسی زبانان بومی از آن استفاده می کنند. شگفت آور است که این اصطلاح چقدر در نوشته های آکادمیک استفاده می شود. در بیشتر شرایط، حذف این اصطلاح از نوشته های آکادمیک شما یک ایده هوشمندانه است.

• However, moreover, furthermore

کلمات انتقالی قطعاً نقشی در زبان انگلیسی دارند، اما در ابتدای هر عبارت نمی‌آیند., Furthermore, and However Moreover می تواند برای انتقال خواننده از یک موضوع به موضوع دیگر یا اتصال جملات برای حفظ جریان و وضوح نوشتار آکادمیک شما در صورت استفاده کم، مؤثر و مفید باشد. اگر زیاد از آن استفاده کنید نتیجه معکوس خواهد داشت و نوشته شما یکنواخت و گیج می شود.

• As well as

عبارت رایج و همچنین نمونه دیگری از زیاده‌نویسی است. معمولاً آخرین عضو یک لیست را با زمان ساده و کافی پیوند می دهد – و مختصرتر است!

• For a short (or long) period of time

در نوشته‌های علمی یا فنی آکادمیک که جزئیات آزمایش‌ها یا تکنیک‌های تحقیق را شرح می‌دهد، این اصطلاحات آکادمیک درهم در وجود دارند.

• By using

حروف اضافه کوچک موذی عادت دارند در جایی ظاهر شوند که کاملا غیر ضروری هستند. این مورد با استفاده از عبارتی است که بسیاری از نویسندگان بدون اینکه در مورد آن فکر کنند استفاده می کنند. اما صبر کن! آیا آن کلمه کوچک دو حرفی واقعاً باید وجود داشته باشد؟ باز هم، شلوغی های غیرضروری را در نوشته های آکادمیک خود کاهش دهید و به جای آن به سادگی بنویسید.

• Due to the fact that

این اصطلاح آکادمیک اغلب در انواع مختلف سبک های نوشتاری ظاهر می شود. معمولاً تنها کافی است که کار شما مختصر باشد تا از شر کلمات غیر ضروری راحت شوید.

• In relation to

افزودن کلمات پرکننده بیشتر، استراتژی خوبی برای افزایش تعداد کلمات شما نیست. عبارت در رابطه با، که در انواع زمینه های نامطلوب ظاهر می شود، نمونه کلاسیک دیگری از واژه گویی است. اگر اغلب از این عبارت استفاده می کنید، سعی کنید به جای آن از حروف اضافه about، to یا with استفاده کنید و به خوانندگان خود فرصت دهید.

• In the event that

در صورتی که به جای حروف ربط دو حرفی عبارات لفظی وجود استفاده شود، بهتر است. شما به راحتی می توانید از اگر به جای این ترکیب طولانی استفاده کنید.

کلام آخر

کار شما، صرف نظر از محتوا، باید کاملاً بدون خطا باشد. با تصحیح برای مسائل گرامری و ویرایش برای ویژگی هایی مانند انتخاب کلمه، می توانید اطمینان حاصل کنید که متن واضح و منسجم است. برای جلوگیری از این امر، می توانید از خدمات انتشارات بیان برای ارتقاء کیفیت مقاله و متن خود استفاده کنید.