نحوه بازنویسی مقالات علمی: اصول و راهبردها

اگر فرآیند تحقیق به اندازه کافی سخت نباشد اما جست‌و‌جوی منابع مرتبط و قابل اعتماد،مطالعه و تفسیر مطالب،همچنین انتخاب نقل‌قول‌ها و اطلاعات کلیدی برای حمایت از یافته‌ها و استدلال‌های مطالعه،نویسندگان را با استرس اضافی مواجه می‌کند. آیا نویسندگان منابع خود را به درستی مستند کرده‌اند؟ عدم استناد مناسب،عمدی یا غیرعمدی، می‌تواند منجر به سرقت ادبی شود،که یک جرم تحصیلی جدی است. برای جلوگیری از سرقت ادبی، نه تنها باید منابع خود را با استفاده از یک راهنمای سبک شناسی مناسب (مانند APA، هاروارد یا ونکوور) به درستی در فهرست مرجع یا کتابشناسی خود ثبت کنید، بلکه باید نقل قول های مستقیم را نیز به درستی مدیریت کنید. به این معنا که باید از نقل قول های درون متنی استفاده کنید. همچنین یاد بگیرید که هنگام بازنویسی بیش از حد به اطلاعات منبع وابسته نباشید.

همانطور که در مقالات قبلی در مورد سرقت ادبی ذکر کردیم، ” در نظرگرفتن ایده‌های نویسنده دیگر و بازنویسی آن‌ها به عنوان ایده‌های خود می تواند سرقت ادبی، تلقی شود.” اگر شما اطلاعات را از منابع خود تفسیر و ترکیب کنید، ایده‌ها را با جملات خود بازنویسی کنید و در سطح جمله نقل قول اضافه کنید، بازنویسی قابل قبول است. با این حال، اگر شما به سادگی بخش اعظم منبع اصلی را کپی و جایگذاری کنید و کمی آن‌ها را تغییر دهید، قابل قبول نیست. نشان‌دادن کار دیگران به عنوان کار خود به منزله سرقت فکری است، بنابراین محققان و دانشجویان باید در گزارش کار دیگران مراقب باشند و یاد بگیرند که چگونه از آن استفاده کنند.

ممکن است از خود بپرسید، “چگونه می‌توانم متنی را بدون خطر سرقت ادبی ناخواسته به درستی بازنویسی کنم؟ “یادگیری نحوه بازنویسی یک منبع یا نحوه بازنویسی یک جمله می تواند برای بسیاری از نویسندگان ترسناک باشد، به ویژه کسانی که در مفاهیم مربوط به یک حوزه خاص بی‌تجربه هستند.

تفاوت بین نقل قول و بازنویسی چیست؟

تفاوت بین نقل قول و بازنویسی در این است که نقل قول از کلمات دقیق منبع وعلائم نگارشی استفاده می کند، در حالی که بازنویسی شامل ترکیب محتوا از منبع و بیان آن با کلمات خود شما است.

هنگام یادگیری نحوه بازنویسی کردن یک نقل‌قول، ابتدا باید در نظر داشته باشید که آیا باید متنی را بازنویسی کنید یا مستقیماً آن را نقل‌قول کنید؟

اگر نقل قول کاملی را از یک منبع معتبر پیدا کردید که با موضوع اصلی شما مطابقت دارد، از استدلال شما پشتیبانی می کند، و به مقاله شما اعتبار می‌بخشد، اما بیش از حد طولانی (40+ کلمه) یا پیچیده‌است، باید بازنویسی شود.

در اینجا نحوه بازنویسی یک بیانیه با جملات خود آورده شده است:

• از نقل قول مستقیم استفاده کنید.

نقل قول را با یک عبارت راهنما معرفی کنید (به عنوان مثال، “به گفته‌ی احمد (2017)…”) سپس تمام نقل‌قول را وارد کنید، متن را با علامت نقل قول نشان دهید (به عنوان مثال، یک نقل قول بلوکی).

• اصلاحات و حذفیات سرمقاله

 اگر فقط نیاز به استفاده از بخش هایی از یک نقل قول طولانی دارید، می توانید از بیضی (..) برای نشان‌دادن حذفیات استفاده کنید. اصلاحات ویرایشی را نیز می توان در کروشه مربع انجام داد [مانند این]. هنگام استفاده از این روش، به خاطر داشته باشید که باید هدف نویسنده را به درستی به تصویر بکشید. تغییر عبارات مهم در یک نقل قول برای تطابق بهتر با استدلال شما، تقلب فکری محسوب می شود.

• بازنویسی

با بیان نکات اصلی به شیوه و کلمات خود، درک خود را از مطالب نشان دهید. آیا هنوز از خود می‌پرسید، “آیا بازنویسی‌ها باید مانند نقل قول‌ها استناد شوند؟ پاسخ مثبت است.

چه زمانی باید از نقل قول، بازنویسی یا خلاصه نویسی استفاده کنم؟

هنگام تصمیم گیری برای بازنویسی یا نقل قول، از خودتان بپرسید آیا استفاده از کلماتی دقیقا مطابق با منبع اهمیت دارد؟ و یا این‌که آیا ایده‌های آن مهم هستند. اگر مورد اول مهم است، نقل قول مستقیم را در نظر بگیرید. اگر مورد دوم مهم است، بازنویسی یا خلاصه کردن را در نظر بگیرید. برای محتوای خوبی که نمی توانید به شیوه خودتان در جملات ساده تر یا مختصرتر بنویسید، نقل قول مستقیم بهترین گزینه است. کوتاه کردن یک نقل قول طولانی روشی بسیار مناسبی برای حفظ عبارت اصلی است. با این حال، در علوم و علوم اجتماعی، استناد مستقیم معمولاً ممنوع است، بنابراین هنگام بررسی اینکه آیا باید نقل قول یا بازنویسی کنید، این نکته را در نظر داشته باشید.

مطالب طولانی که می توانید با جملات خود بنویسید را باید بازنویسی کنید. بازنویسی را نوعی ترجمه در نظر بگیرید. شما در حال تبدیل یک مفهوم از “زبان” دیگری به زبان خود هستید. مفهوم باید یکسان باشد، اما زبان و ساختار جملات باید کاملاً متفاوت باشد.

بازنویسی به چه معناست؟

هدف از بازنویسی گردآوری مفاهیم از چندین منبع به منظور ارائه اطلاعات به خواننده شما به شیوه ای واضح و مختصر است. نقش شما به عنوان یک دانشجو یا محقق این است که نشان دهید با بیان مفاهیمی از منابع دیگر به روش خود، مطالبی را که خوانده‌اید، درک می کنید.

متنی را که بازنویسی می کنید را درک کنید.

هنگام بازنویسی، مطمئن شوید که مطالب را کاملاً درک کرده اید. در غیر این صورت، احتمال دارد که بیش از اندازه به متن اصلی متکی باشید. هدف از بازنویسی این است که حقایقی را که در مطالعه خود پیدا کرده اید برای خواننده خود روشن کنید، گویی که با یک همکار یا مربی صحبت می کنید. به طور خلاصه، بازنویسی تکنیکی برای نشان دادن درک فرد از مطالب است.

آیا ذکر منابع لازم است؟

بله،بازنویسی همیشه باید مستند باشد. استناد بازنویسی به نویسندگان مطالب مورد بحث کمک می‌کند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند.با این حال،وقتی می‌خواهید مقاله خود را بنویسید، ممکن است این سؤالات را از خودتان بپرسید:”آیا جملات بازنویسی شده نیاز به استناد دارند؟ چگونه استناد بدهم؟

به طور کلی، پس از اتمام یک جمله طولانی، باید یک مرجع درون متنی در پایان آن جمله ارائه دهید. اگر متن بازنویسی شده شما بیش از چند عبارت طولانی است، باید از راهنمای سبک دلخواه خود راهنمایی بگیرید. بدون در نظر گرفتن راهنمای سبکی که استفاده می کنید، لازم نیست تک تک جمله های محتوای بازنویسی شده را در یک نقل قول چند جمله ای ذکر کنید.

استفاده از واژه نامه به عنوان نقطه شروع برای بازنویسی ایده خوبی نیست.

اگرچه ممکن است تعجب برانگیز باشد، اما واژه نامه ها بهترین راه برای یادگیری نحوه بازنویسی نیستند. چرا؟ زیرا پچ ‌نویسی که نوعی سرقت ادبی است، شامل استفاده از واژه نامه برای جایگزینی چند کلمه از منبع اصلی است.

مگر اینکه در مورد معنای یک اصطلاح کاملاً ناآگاه باشید، نباید به واژه نامه نیاز داشته باشید که در این صورت، فرهنگ لغت می تواند گزینه بهتری باشد. هنگام گزارش یافته‌های تحقیق (یا مطالب دیگر)، باید بتوانید از زبانی که با آن آشنایی دارید استفاده کنید.

مشکل استفاده از واژه نامه این است که شما در واقع متنی را با جملات خود بازنویسی نمی کنید. شما متنی را با کلماتی از یک کتاب بازنویسی می کنید. علاوه بر این، اگر در موضوعی بی‌تجربه هستید یا با زبان انگلیسی مشکل دارید، می‌توانید مترادف نادرست را انتخاب کنید.

نویسندگان ناآشنا با حوزه نگارشی خود و کسانی که درک کاملی از زبان انگلیسی و هدف از نقل قول ندارند این اشتباه رایج را مرتکب می شوند.

بدون قراردادن علامت نقل قول کپی نکنید.

اگر چند جمله را از منبع اصلی حفظ کنید، اما بقیه را بازنویسی کنید (یعنی ترکیب نقل قول و بازنویسی) خوب است، اما به خاطر داشته باشید که عبارت متن منبع باید «به روشی دقیق بین علامت‌های نقل قول نوشته شود».

بیش از سه کلمه متوالی که از منبع دیگری گرفته شده باشد، نقل قول مستقیم در نظر گرفته می شود و همیشه باید در علامت نقل قول قرار گیرند یا به عنوان یک نقل قول بلوکی برطرف شوند.

نمونه‌ای از نقل قول با استفاده از علامت نقل قول به این صورت است:

در «خنده مدوزا»، سیکسوس نوشته‌های زنان را به عنوان یک شاهکار خاص برجسته می‌کند، و «درباره آن‌چه انجام می‌دهد» صحبت می‌کند، وقتی که به رسمیت شناختن، رسمی مشابه نوشته‌های مردانه باشد (سیکسوس 875).

این عبارت نمونه‌ای از پاراگراف اول مقاله سیکسو است در حالی که شامل یک نقل قول مستقیم و یک بازنویسی است.

حتی اگر یک استناد درون متنی ارائه دهید، پچ‌نویسی (کپی تکه‌های بیانیه بدون علامت نقل قول) نیز سرقت ادبی محسوب می‌شود. هرگونه نقل قول مستقیم (سه کلمه یا بیشتر) را در علامت نقل قول قرار دهید تا نشان دهید اگر قسمت هایی از یک نقل قول را به روش خود بازنویسی کرده باشید، عبارت متعلق به شما نیست.

از جمله بندی مشابه خودداری کنید.

هنگام یادگیری نحوه بازنویسی، مهم است که تفاوت بین بازنویسی مناسب و نادرست را بدانید. به گفته‌ی دفتر تحقیقات و صداقت، یکی از بخش های وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات‌متحده:

برداشتن قسمت‌هایی از متن از یک یا چند منبع، با استناد به نویسنده(ها)، اما صرفاً اصلاحات «زیبایی» در مطالب قرض‌گرفته‌شده، مانند جایگزینی یک یا دو کلمه، تنظیم مجدد ترتیب و زمان جملات، بازنویسی نیست.

تفسیر بیش از حد دقیق چگونه به نظر می رسد؟ در اینجا مثالی از تعریف وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات‌متحده از سرقت ادبی آورده شده است:

به‌عنوان بازنویسی، استفاده از جملاتی از یک منبع، ارجاع به آن، اما فقط ایجاد تغییرات زبانی جزئی (مانند تغییر چند کلمه، زمان فعل، صدا، یا ترتیب کلمه) نادرست است. بازنویسی واقعی مستلزم تغییر زبان و ساختار نحوی منبع اصلی است.

استراتژی های بازنویسی

جملات یک منبع را روی کارت های یادداشت بنویسید.

مطالب اصلی را با دقت بخوانید و عبارت‌ها را روی کارت‌های یادداشت بنویسید. بعداً می‌توانید بازنویسی خود را با نسخه اصلی مقایسه کنید، مطمئن شوید که تمام جزئیات مهم را پوشش داده‌اید.

بدیهی است که نویسنده (ها) و اطلاعات استنادی منبع باید روی کارت‌های یادداشت شما ذکر شود تا از منبعی که استفاده کرده‌اید، غافل نشوید و باید روی کارت ذکر کنید که چگونه می‌خواهید از این پاراگراف استفاده کنید.

از دیدگاه خود یک منبع را یادداشت کنید.

از متنی که می خواهید در مقاله خود استفاده کنید، یادداشت برداری کنید. به جای استفاده از جملات طولانی، “مفهوم اصلی” را در چند کلمه بنویسید و نام منبع را یادداشت کنید. به نظر می رسد این رویکرد شبیه به استراتژی notecard باشد، با این حال، شامل یک مرحله اضافی است. Plotnick به جای مطالعه کامل مطالب و قراردادن کل نقل قول خود در یک کارت یادداشت، پیشنهاد می کند هنگام مطالعه منابع خود، یادداشت برداری کنید و سپس متن را هنگام نوشتن مقاله خود بازنویسی کنید.

بازنویسی را در دو مرحله تمرین کنید: ساختار جمله و انتخاب کلمه

فاعل و فعل دو جزء اساسی یک جمله انگلیسی هستند. فعل آن چیزی است که فاعل انجام می دهد و فاعل این است که چه کسی یا چه چیزی عملی را انجام می دهد. در اینجا چند نمونه از جملات با استفاده از ساختارهای مختلف جمله آورده شده است:

ساده: این یک چالش بود.

مرکب: سخت بود، اما او می دانست که اکنون نمی تواند عقب نشینی کند.

پیچیده: علیرغم اینکه سخت بود، او می دانست که راه برگشتی وجود ندارد.

مرکب-پیچیده: علیرغم اینکه سخت بود، او می دانست که راه برگشتی وجود ندارد، بنابراین خونسردی خود را حفظ کرد و ادامه داد.

پس از تعیین ساختار بیانیه اصلی، می توانید با استفاده از یکی از چهار نوع جمله‌ای که در بالا نشان داده شده است، آن را بازنویسی کنید.

از صدای معلوم و مجهول به روش های مختلف استفاده کنید.

موضوع + فعل + مفعول نحوه ساختار صدای معلوم است (به عنوان مثال، او یاد گرفت که چگونه بازنویسی کند.).

مفعول + فعل «to be» + فعل گذشته نحوه ساخت جمله مجهول است (به عنوان مثال، نحوه بازنویسی توسط دختر یاد گرفته‌شد.).

طول جملات می تواند متفاوت باشد.

استفاده از طول جملات متنوع روش دیگری برای متمایز کردن جملات شما از منبع اصلی است. جملات طولانی، مرکب، پیچیده یا مرکب-پیچیده اغلب در نوشته‌های علمی استفاده می شود. در عوض از جملات کوتاه استفاده کنید. مفاهیم دشوار را به زبان ساده تجزیه کنید. همچنین می‌توانید محتوا را با ترکیب مفاهیم متعدد از متن اصلی، در یک جمله بزرگ ترکیب کنید. سعی کنید سبک نوشتاری خود را حفظ کنید تا مطالب بازنویسی‌شده با بقیه کار شما همخوانی داشته باشد.

کلماتی را که استفاده می کنید تغییر دهید.

هنگامی که ساختار جمله منبع اصلی به اندازه کافی متفاوت از ساختار جمله اصلی است ، می توانید عبارت متن اصلی را با عباراتی که درک می کنید و با آنها راحت هستید تغییر دهید.

بازنویسی به این معنا نیست که این واقعیت را پنهان کند که شما با استفاده از تکنیک‌های هوشمندانه مبادله کلمات، ایده شخص دیگری را کپی می‌کنید. بلکه برای نشان‌دادن این است که شما قادر به توضیح متن به زبان خود هستید.

کلام آخر

به طور خلاصه، بازنویسی صرفاً تعویض چند کلمه با یکدیگر نیست بلکه درک مفاهیم و توضیح آن‌ها با استفاده از کلمات و ساختار جملات متفاوت است. این موضوع نشان می دهد که شما موضوع خود را مطالعه و درک کرده اید و می توانید آن را به وضوح به خواننده خود منتقل کنید.

به عبارت دیگر، بازنویسی مناسب نه تنها نشان می دهد که شما باسواد هستید، بلکه با مفاهیم موضوع خود آشنا هستید و به شما امکان می دهد از استنادهای درون متنی برای حمایت از مطالعه خود استفاده کنید.

وقتی می دانید چه زمانی باید از نقل قول یا بازنویسی استفاده کنید، ارائه تحقیق و استدلال شما قوی تر خواهد شد.

اگر به کمک نیاز دارید، گروه بیان خدمات ویرایش و تصحیح را ارائه می دهد. حتی اگر به مواردی بیشتر از بازنویسی ساده نیاز دارید، ویراستاران ما می توانند به شما در این زمینه کمک کنند.