اگر فرآیند تحقیق به اندازه کافی سخت نباشد اما جست‌و‌جوی منابع مرتبط و قابل اعتماد،مطالعه و تفسیر مطالب،همچنین انتخاب نقل‌قول‌ها و اطلاعات کلیدی برای حمایت از یافته‌ها و استدلال‌های مطالعه،نویسندگان را با استرس اضافی مواجه می‌کند. آیا نویسندگان منابع خود را به درستی مستند کرده‌اند؟ عدم استناد مناسب،عمدی یا غیرعمدی، می‌تواند منجر به سرقت ادبی شود،که یک جرم تحصیلی جدی است. برای جلوگیری از اتهام سرقت ادبی،نه تنها باید منابع خود را با استفاده از یک راهنمای سبک‌شناسی مناسب(مانندAPA،هاروارد،یاونکوور)مستندکنید،بلکه باید نقل‌قول‌های مستقیم را نیز به درستی مدیریت کنید.به این معنی که باید از نقل‌قول‌های درون متنی استفاده کنید.همچنین باید بدانید که در هنگام بازنویسی،بیش از حد به منابع متکی نباشید.
همانطور که در مقالات‌پیشین در مورد سرقت ادبی ذکر شد،”در نظر‌گرفتن ایده‌های نویسنده دیگری و بیان مجدد آنها به عنوان ایده‌های خود می‌تواند سرقت ادبی تلقی‌شود.”اگر اطلاعات را از منابع خودتان تفسیر و ترکیب کنید،ایده‌ها را با جملات خود بازنویسی کنید و نقل‌قول‌هایی را در سطح جمله اضافه کنید،قابل قبول است. اما اگر به‌سادگی قسمت‌های بزرگی از منبع اصلی را کپی و جایگذاری کنید و سپس آنها را اصلاح کنید،این کار قابل قبول نیست.نشان‌دادن کار دیگران به عنوان کار خود نوعی سرقت فکری است،بنابراین محققان و دانشجویان باید هنگام گزارش‌کردن کار دیگران دقت داشته‌باشند و یاد‌بگیرند که چگونه یک نقل قول را بازنویسی کنند.
ممکن است برایتان سوال ایجاد شود که،”چگونه منبعی را بدون اینکه خطر سرقت ادبی غیرعمدی مقاله من را تهدید نکند،به درستی بازنویسی کنم ؟”برای بسیاری از نویسندگان، به ویژه آن‌هایی که با مفاهیم یک حوزه خاص آشنا نیستند،یادگیری نحوه بازنویسی یک منبع یا یادگیری نحوه بازنویسی یک جمله استرس‌زا است.
با یک مرور‌کلی از تفاوت بین بازنویسی و نقل قول شروع می‌کنیم و سپس فهرستی از بایدها و نبایدها و به دنبال آن استراتژی‌هایی را برای بازنویسی صحیح ارائه می‌کنیم.
تفاوت نقل قول با بازنویسی چیست؟
نقل قول از کلمات دقیق و علائم نگارشی استفاده می‌کند، در حالی که پارافریز(بازنویسی) عبارت است از ترکیب مطالب و نوشتن آن با جملات خودتان. به یاد داشته باشید که بازنویسی به اندازه نقل‌قول‌ها ضروری است.
هنگام یادگیری نحوه بازنویسی کردن یک نقل‌قول، ابتدا باید در نظر داشته باشید که آیا باید متنی را بازنویسی کنید یا مستقیماً آن را نقل‌قول کنید؟
اگر نقل قول کاملی را از یک منبع معتبر پیدا کردید که با موضوع اصلی شما مطابقت دارد، از استدلال شما پشتیبانی می کند، و به مقاله شما اعتبار می‌بخشد، اما بیش از حد طولانی (40+ کلمه) یا پیچیده‌است، باید بازنویسی شود.
در اینجا نحوه بازنویسی یک جمله آمده‌است:
- نقل قول مستقیم
نقل قول را با یک عبارت راهنما معرفی کنید (به عنوان مثال، “به گفته‌احمد (2017) . . . .”) سپس تمام نقل‌قول را وارد کنید، متن را با علامت نقل قول نشان دهید (به عنوان مثال، یک نقل قول بلوکی).
- حذفیات و تغییرات ویراستاری
اگر فقط نیاز به استفاده از بخش‌هایی از یک نقل قول طولانی دارید، می‌توانید از پرانتز (. . .) برای نشان دادن حذفیات استفاده کنید. همچنین می توانید تغییرات ویرایشی را در کروشه مربع انجام دهید [مانند این]. به خاطر داشته باشید که هنگام استفاده از این استراتژی باید مقصود نویسنده را به طور دقیق منعکس کنید. کلمات مهم را در یک نقل قول تغییر ندهید تا بهتر با استدلال شما مطابقت داشته باشد، زیرا این یک نوع سرقت فکری است.
- بازنویسی
با بیان ایده‌های اصلی به سبک و زبان منحصر به فرد خودتان، نشان دهید که متن را به وضوح درک می‌کنید. آیا هنوز از خود می‌پرسید، “آیا بازنویسی‌ها باید مانند نقل قول‌ها استناد شوند؟ پاسخ مثبت است.
حتی اگر اکنون تفاوت بازنویسی و نقل‌قول را درک می‌کنید، ممکن است همچنان به راهنمایی در مورد نحوه بازنویسی یک نقل‌قول نیاز داشته‌باشید.
بایدها و نبایدهای بازنویسی
چه زمانی باید از بازنویسی، نقل قول یا خلاصه‌نویسی استفاده کنیم؟
هنگام تصمیمگیری برای بازنویسی یا نقل‌قول، از خودتان بپرسید آیا استفاده از کلماتی دقیقا مطابق با منبع اهمیت دارد؟ و یا اینکه آیا ایده‌های آن مهم هستند. اگر مورد اول مهم است، نقل قول مستقیم را در نظر بگیرید. اگر مورد دوم مهم است، بازنویسی یا خلاصه کردن را در نظر بگیرید. نقل قول مستقیم برای مطالبی که نمی‌توانید به سبک خود واضح‌تر یا مختصرتر بیان کنید، استفاده می‌شود. (در واقع این روش ترجیحی برای گزارش منابع در هنر، به ویژه در مطالعات ادبی است.) کوتاه‌کردن یک نقل‌قول طولانی یک راه عالی برای حفظ عبارت اصلی و در عین حال اطمینان از مطالعه نقل قول در مقاله شما است. با این حال، نقل قول های مستقیم اغلب در علوم و علوم اجتماعی منع می‌شوند، بنابراین تصمیمگیری در مورد زمان استفاده از بازنویسی یا نقل‌قول را باید در نظر داشته باشید.
بازنویسی به بهترین وجه برای بخش‌های طولانی متنی که می‌توانید با جملات خود بیان کنید، استفاده می‌شود. به بازنویسی به عنوان نوعی ترجمه نگاه کنید. شما یک ایده به “زبان” دیگری را به زبان خود می‌نویسید. ایده باید یکسان باشد، اما ساختار کلمات و جملات باید کاملاً متفاوت باشند.
هدف از بازنویسی چیست؟
هدف از بازنویسی گردآوری ایده‌ها از منابع متعدد برای انتقال اطلاعات به خواننده به طور واضح و مختصر می‌باشد. به عنوان یک دانشجو یا محقق، وظیفه شما این است که با بیان ایده‌هایی از منابع دیگر به سبک مربوط به خود، و افزودن استناد به مطالب بازنویسی شده، نشان دهید که مطالبی را که خوانده‌اید درک می‌کنید.
متنی را که در حال بازنویسی آن هستید، درک کنید.
هنگام بازنویسی، مطمئن شوید که متن را به وضوح درک می‌کنید. در غیر این صورت، ممکن است خطر اتکای بیش از حد به متن اصلی وجود داشته باشد. هدف از بازنویسی این است که اطلاعاتی که در مورد آن تحقیق کرده‌اید را برای خواننده تفسیر کنید، به گونه‌ای که گویی با یک همکار یا استاد صحبت می‌کنید. به طور خلاصه، بازنویسی مهارتی است که درک فرد از یک متن را نشان می‌دهد.
آیا بازنویسی نیاز به استناد دارند؟
بله،بازنویسی همیشه باید مستند باشد. استناد بازنویسی به نویسندگان مطالب مورد بحث کمک می‌کند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند.با این حال،وقتی می‌خواهید مقاله خود را بنویسید، ممکن است این سؤالات را از خودتان بپرسید:”آیا جملات بازنویسی شده نیاز به استناد دارند؟ چگونه استناد بدهم؟”
به طور کلی،هنگامی که یک عبارت طولانی را تبدیل به جمله کاملی کرده‌اید، یک بازنویسی درون متنی را در انتهای آن جمله قرار دهید. با این حال، اگر مطالب بازنویسی‌شده شما چندین جمله است،باید راهنمای سبک دلخواه خود را بررسی کنید. برخی از راهنماهای سبک(مانند APA)پس از اولین جمله بازنویسی‌شده، استناد را درخواست می‌کنند. سایر راهنماهای سبک(مانند MLA) پس از آخرین جمله بازنویسی شده استناد را درخواست می‌کنند. به یاد داشته‌باشید،مهم نیست که از چه راهنمای سبکی استفاده می‌کنید، لازم نیست تک تک جمله‌های مطالب بازنویسی‌شده را در یک بازنویسی چندجمله‌ای ذکر کنید.
در اینجا یک مثال بازنویسی قابل فهم آورده‌شده‌است که نحوه بازنویسی نقل‌قول‌ها را نشان می‌دهد. سطرهای آغازین یکی از معروف‌ترین سخنرانی های ژولیت این است: “ای رومئو،رومئو! تو چرا رومئو هستی؟/پدرت را انکار کن و نامت را رد کن؛/ یا اگر نمی‌خواهی، به عشقم قسم بخوری،/ و من”دیگر یک کاپولت نخواهم بود» (رومئو و ژولیت، 2.2.880-884). اگر لازم بود این خطوط را در یک مقاله بازنویسی کنید، می‌توانید این کار را به صورت زیر انجام دهید:
جولیت به این فکر می‌کند که چرا نام خانوادگی رومئو مونتاگ است و به این نتیجه می‌رسد که اگر هر یک از اسامی خود (و در نتیجه وابستگی‌های خانوادگی خود) را به خاطر دیگری کنار بگذارند، می‌توانند با هم باشند(رومئو و ژولیت، 2.2.880-884).
آیا تمایل دارید اطمینان حاصل کنید که نقل قول‌های بازنویسی‌شده و فهرست مرجع همراه آنها مطابق با راهنمای سبک انتخابی شما صحیح هستند؟
سرویس ویرایش آکادمیک بیان را بررسی کنید تا به شما در بهبود مهارت‌های نوشتن و استناددهی کمک کند.
با اصلاح جملات با استفاده از واژه‌نامه شروع به بازنویسی نکنید.
این امر ممکن است شما را شوکه کند، اما واژه‌نامه برای یادگیری نحوه بازنویسی پاسخگو نیستند. چرا؟ زیرا استفاده از اصطلاحنامه برای جابجایی چند کلمه از منبع اصلی نوعی پچ نویسی است که نوعی سرقت ادبی به شمار می‌رود.
شما نباید به واژه‌نامه متوسل شوید، مگر اینکه کاملاً در مورد معنای یک کلمه مطمئن نباشید .اگرچه، در این مورد، یک فرهنگ لغت ممکن است ابزار بهتری باشد. در حالت ایده‌آل، شما باید بتوانید از زبان ساده و واضحی که برای شما آشناست هنگام گزارش یافته‌ها (یا سایر اطلاعات) استفاده کنید.
مشکل استفاده از واژه‌نامع این است که شما واقعاً از کلمات خود برای بازنویسی متن استفاده نمی‌کنید. شما از کلمات یک کتاب استفاده می کنید. به‌علاوه، اگر با مفهومی آشنا نیستید یا در زبان انگلیسی مشکل دارید، ممکن است مترادف اشتباهی را انتخاب کنید.
این امر یک اشتباه رایج در میان نویسندگانی که در مورد رشته‌ای می‌نویسند که با آن ناآشنا هستند همچنین نویسندگانی که درک کاملی از زبان انگلیسی یا هدف از بازنویسی را ندارند، می‌باشد.
بدون علامت نقل‌قول کپی نکنید.
اگر تصمیم دارید چند عبارت را از منبع اصلی نگه دارید اما بقیه را بازنویسی کنید (یعنی ترکیب نقل قول و بازنویسی)، مشکلی ندارد، اما به خاطر داشته‌باشید که عبارت از متن مبدأ باید به شیوه‌ای دقیق در داخل گیومه آورده‌شود. “نقل‌قول‌های مستقیم بیش از سه کلمه متوالی هستند که از منبع دیگری کپی شده‌اند، و همیشه باید در داخل گیومه قرار بگیرند یا به‌عنوان یک نقل قول بلوکی برطرف شوند.
یک مثال بازنویسی با علامت نقل قول ممکن است چیزی شبیه به این باشد:
در «خنده مدوزا»، سیکسوس نوشته‌های زنان را به عنوان یک شاهکار خاص برجسته می‌کند، و «درباره آن‌چه انجام می‌دهد» صحبت می‌کند، وقتی که به رسمیت شناختن، رسمی مشابه نوشته‌های مردانه باشد (سیکسوس 875).
این عبارت نمونه‌ای از پاراگراف اول مقاله سیکسو است در حالی که شامل یک نقل قول مستقیم و یک بازنویسی است.
آیا می‌دانستید کپی کردن بخش‌هایی از نقل قول بدون علامت نقل قول (به عنوان مثال، پچ‌نویسی) نوعی سرقت ادبی است. حتی اگر یک ارجاع درون متنی ارائه دهید؟ اگر بخش‌هایی از یک نقل قول را به سبک خود بازنویسی کرده‌اید، به سادگی هر نقل قول مستقیم (سه کلمه یا بیشتر) را در علامت نقل قول قرار دهید تا نشان دهد که این عبارت متعلق به شما نیست.
خیلی نزدیک به متن اصلی بازنویسی نکنید.
هنگام یادگیری نحوه بازنویسی، باید بین اشکال مناسب و نامناسب بازنویسی تمایز قائل شوید. دفتر تحقیقات و یکپارچگی، شاخه‌ای از وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، آن را این‌گونه بیان می‌کند:
برداشتن بخش‌هایی از یک یا چند منبع و اعتبار دادن به نویسنده یا نویسنده‌ها، اما فقط ایجاد تغییرات سطحی در مطالب استفاده شده، مانند تغییر یک یا دو کلمه، تنظیم مجدد ترتیب کلمات، صداها (یعنی معلوم در مقابل مجهول) و یا زمان جملات بازنویسی محسوب نمی‌شود.
بازنویسی خیلی نزدیک چگونه به نظر می‌رسد؟ در اینجا یک مثال بازنویسی بسیار نزدیک از توضیحات وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده در مورد سرقت ادبی است:
استفاده از بخش‌هایی از منبع، استناد به آن، اما فقط ایجاد تغییرات سطحی در زبان (مانند تغییر چند کلمه، زمان فعل، صدا، یا ترتیب کلمه) یک بازنویسی ناموفق است.
بازنویسی واقعی شامل تغییر کلمات و ساختار نحوی منبع اصلی است.
استراتژی‌های بازنویسی
جملات یک منبع را روی کارت‌هایی یادداشت کنید.
در مقاله‌ای در مورد نحوه بازنویسی، پیشنهاد می‌شود که متن منبع را با دقت بخوانید و بر روی کارت‌های یادداشت بازنویسی بنویسید. سپس می‌توانید نسخه خود را با نسخه اصلی مقایسه کنید، مطمئن شوید که تمام اطلاعات کلیدی را پوشش داده‌اید و کلمات یا عباراتی را که خیلی نزدیک بازنویسی شده‌اند، یادداشت کنید.
بدیهی است که کارت‌های یادداشت شما باید دارای برچسب نویسنده(ها) و اطلاعات منبع باشند تا منبعی را که استفاده کرده‌اید را از دست ندهید. همچنین باید روی کارت یادداشت کنید که چگونه قصد دارید از این عبارت استفاده کنید.
اگر شما یک یادگیرنده بصری هستید، مزیت این استراتژی این است که می توانید محتوایی را که قصد بازنویسی آن را دارید تجسم کنید. از آن‌جایی که کارت یادداشت یک شی قابل لمس است، می‌توانید آن را به صورت فیزیکی در طرح کلی مقاله مرتب کنید و اطلاعات مناسب را به پاراگراف مناسب منتقل کنید تا مقاله شما به خوبی جریان یابد.
به علاوه، داشتن یک کپی فیزیکی از اطلاعات بازنویسی شده، با کپی و چسباندن متن از منبع اصلی و فراموش کردن بازنویسی یا نقل قول صحیح، از سرقت ادبی غیرعمدی جلوگیری می‌کند. نوشتن عبارت به شما این امکان را می دهد که از منبع فاصله بگیرید و ایده را به سبک منحصر به فرد خودتان بیان کنید.
از یادداشت‌های فرم نقطه‌ای خودتان در یک منبع بازنویسی کنید
جری پلوتنیک از مرکز نگارش کالج دانشگاهی در دانشگاه تورنتو برای کمک بیشتر به بازنویسی، استراتژی مشابهی را برای آن ارائه می‌دهد. Plotnick توصیه می‌کند که از متنی که می‌خواهید در مقاله خود استفاده کنید، یادداشت‌هایی به شکل نقطه‌ای بردارید. از جملات کامل استفاده نکنید، بلکه به جای آن «ایده اصلی را در چند کلمه ثبت کنید» و نام منبع را یادداشت کنید.
این استراتژی شبیه به ایده کارت یادداشت به نظر می‌رسد، اما مرحله اضافه دیگری نیز دارد. Plotnick توصیه می‌کند به جای اینکه فقط منبع را با دقت بخوانید و متن کامل خود را روی یک کارت یادداشت بنویسید، از یادداشت‌های نقطه‌ای شکل در حین تحقیق در مورد منابع خود استفاده کنید و سپس از آن یادداشت‌ها برای بازنویسی متن هنگام نوشتن مقاله استفاده کنید.
مانند نوشتن دست‌عبارت‌های خود بر روی یک کارت یادداشت، یادداشت برداری و سپس بازگشت به آنها به شما کمک می‌کند از منبع اصلی فاصله بگیرید و به شما امکان می‌دهد جمله‌بندی اصلی را فراموش کنید و از سبک خود استفاده کنید.
در اینجا نحوه بازنویسی با استفاده از روش‌های Plotnick آمده‌است:
- ایده‌های یادداشت‌های خود را به جملات کامل تبدیل کنید.
- یک مرجع ارائه کنید.
- به منبع اصلی بازگردید تا مطمئن شوید که (الف) نقل قول شما دقیق است و (ب) واقعاً مطالب را با جملات خود گفته‌اید.
بازنویسی دو مرحله‌ای: ساختار جمله و انتخاب کلمه را تمرین کنید.
در مقاله‌ای درباره نحوه بازنویسی توسط مرکز نگارش در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون، دو استراتژی یادداشت برداری و نگاه‌کردن به منبع قبل از نگارش متن تاکید شده‌است. نویسندگان یک استراتژی دو مرحله ای را برای بازنویسی پیشنهاد می کنند. ابتدا ساختار جمله را تغییر دهید و سپس کلمات را تغییر دهید. بیایید این روند را کمی بیشتر بررسی کنیم.
تفکیک استراتژی: چگونه یک جمله را بازنویسی کنیم.
ساختارهای اساسی جمله را درک کنید.
جملات در زبان انگلیسی دارای دو جزء اصلی هستند. یک فاعل و یک گزاره خبری. فاعل این است که چه کسی یا چه چیزی عملی را انجام می دهد (یعنی یک اسم یا ضمیر) و گزاره خبری آن چیزی است که فاعل انجام می‌دهد (یعنی یک فعل). جملات می‌توانند ساده، مرکب، پیچیده یا مرکب- پیچیده باشند. در اینجا چند مثال بازنویسی با استفاده از ساختارهای مختلف جمله آورده‌شده‌است:
- ساده: سخت بود.
- مرکب: سخت بود، اما او می‌دانست که بازگشتی وجود ندارد.
- پیچیده: اگرچه سخت بود، اما او می دانست که بازگشتی وجود ندارد.
- مرکب-پیچیده: اگرچه سخت بود، اما می‌دانست که بازگشتی وجود ندارد، بنابراین آرام بود و ادامه داد.
هنگامی که ساختار جمله اصلی را شناسایی کردید، می‌توانید آن را با استفاده از یکی از انواع مختلف جملاتی که در بالا نشان داده‌شده‌است، بازسازی کنید.
از صداهای معلوم و مجهول استفاده کنید.
می‌توانید صدای مجهول را به صدای معلوم یا بالعکس تغییر دهید.
- ساختار صدای معلوم به این صورت است: فاعل + فعل + مفعول (به عنوان مثال، او یاد گرفت که چگونه بازنویسی کند.).
- ساختار صدای مجهول به این صورت است: مفعول + فعل “بودن” + فعل گذشته (مثلاً نحوه بازنویسی توسط دختر یاد گرفته شد).
ببینید مثال جمله مجهول چقدر ناخوشایند است؟ بهتر است یک جمله را به اجبار در ساختار جمله غیرطبیعی قرار ندهید. در غیر این صورت، در نهایت به Yoda-speak خواهید رسید: “دختر مجبور شد یاد بگیرد چگونه یک جمله را ترجمه کند.”
طول جمله را تغییر دهید.
یکی دیگر از راه‌های تشخیص متن از منبع اصلی، استفاده از طول‌های مختلف جمله است. اغلب، مقالات علمی با استفاده از جملات طولانی، مرکب، پیچیده یا مرکب-پیچیده نوشته می‌شوند. به جای آن از جملات کوتاه استفاده کنید. ایده‌های پیچیده را به مطالبی با درک آسان تقسیم کنید. از طرف دیگر، می‌توانید چندین ایده از متن مبدأ را در یک جمله طولانی ترکیب کنید. سعی کنید به سبک نوشتاری خود پایبند باشید تا متن بازنویسی‌شده با سبک بقیه مقاله شما مطابقت داشته باشد.
کلمات متنوعی را انتخاب کنید.
هنگامی که ساختار جمله منبع اصلی به اندازه کافی متفاوت از ساختار جمله اصلی است، می‌توانید عبارت متن اصلی را با کلماتی که درک می کنید و راحت هستید جایگزین کنید.
بازنویسی به این معنا نیست که این واقعیت را پنهان کند که شما با استفاده از تکنیک‌های هوشمندانه مبادله کلمات، ایده شخص دیگری را کپی می‌کنید. بلکه برای نشان‌دادن این است که شما قادر به توضیح متن به زبان خود هستید.
یک مقاله مفید در مورد انتخاب کلمه توسط مرکز نوشتن در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، چند استراتژی برای انتخاب موفق کلمه فهرست می‌کند. در حالی که این مطلب به طور کلی در مورد نگارش آکادمیک صدق می کند، “سوالاتی که باید از خود بپرسید” نیز به عنوان کمک بازنویسی مطلبوب عمل می‌کنند.
نتیجه
به طور خلاصه، هدف از بازنویسی، تغییر چند کلمه نیست. ایده‌گرفتن و توضیح ایده‌ها با استفاده از کلمات و ساختار جمله مختلف کاملا متفاوت است. هدف بزرگتر بازنویسی این است که دهد شما موضوع مقاله را درک کرده‌اید و می‌توانید آن را به وضوح برای خوانندکان مقاله خود بیان کنید.
به عبارت دیگر، بازنویسی و نقل قول مناسب نه تنها نشان می‌دهد که شما باسواد هستید، بلکه با ایده‌های رشته‌خود آشنا هستید و به شما امکان می‌دهد از تحقیقات خود با استنادهای درون متنی حمایت کنید. دانستن زمان بازنویسی یا نقل قول، تحقیق و استدلال شما را تقویت می کند. درخواست کمک برای بازنویسی قبل از سرقت غیرعمدی نشان می‌دهد که ارزش صداقت تحصیلی را درک می‌کنید. اگر به کمک نیاز دارید، یک سرویس ویرایش و تصحیح، مانند بیان را در نظر بگیرید.
