مورد
نویسنده‌ای بعد از ویرایش مقاله خود از یک انتشارات برای انتخاب یک ژورنال مناسب کمک گرفت. دو مجله را برای او انتخاب کردند. نویسنده سوالات پیش از ارسال را برای هر دو مجله ارسال کرد. یک مجله (ژورنال A) ظرف چند روز پاسخ داد و به مقاله او علاقه نشان داد. مجله دوم (ژورنال B) که ایمپکت فکتور بالاتری داشت، پاسخی نداد. پس از یک یا دو هفته انتظار، نویسنده مقاله خود را به مجله A ارسال کرد.
حدود دو ماه بعد، نویسنده پاسخی از مجله B دریافت کرد مبنی بر این‌که به مطالعه او علاقه‌مند هستند. نویسنده از این بابت بسیار هیجان‌زده شد. او قصد داشت مقاله خود را از مجله A خارج کند و به مجله B ارسال کند چرا که این ژورنال دارای ایمپکت فکتور بالاتری بود. در این زمان، وضعیت مقاله ارسالی او در سیستم ردیابی مجله A که بیش از یک ماه از ارسال آن می‌گذشت وضعیت «در حال بررسی» را نشان می‌داد. به نویسنده اطلاع دادند که حذف مقاله در این مرحله از ارسال در تعارض با بهترین شیوه‌های انتشار است. اما علی‌رغم اخطارها، او نامه انصرافی را به مجله A فرستاد و مقاله خود را به مجله B تحویل داد.
در همین حال:
سردبیر مجله A به نویسنده نامه‌‌ای نوشت مبنی بر این که درخواست انصراف وی پذیرش نمی‌شود. زیرا بررسی داوران تقریباً کامل شده و تلاش داوران به هدر می‌رود. سردبیر اشاره کرد که تصمیم تحریریه به نویسنده اطلاع داده می‌شود. و در نهایت انصراف را نپذیرفتند. بلافاصله پس از آن، نویسنده مطلع شد که مقاله او را رد کرده‌اند. با رد مقاله توسط مجله A نویسنده احساس خوشحالی می‌کرد چرا که احساس می‌کرد اگر مجله B مقاله او را بپذیرد بهتر است و هیچ اثرات سوئی نخواهد داشت.
با این حال، مدتی بعد، سردبیر مجله B به نویسنده اطلاع داد که مقاله او به دلیل ارسال تکراری یا همزمان رد شده است. نویسنده در پاسخ به این موضوع اشاره کرد که قبل از ارسال مقاله به مجله B، درخواست انصراف را برای مجله A ارسال کرده است. اما ، از آن‌جایی که وی نتوانست هیچ تاییدیه‌ای مبنی بر خروج از مجله A ارائه دهد، اظهارات وی مورد قبول واقع نشد.
اقدام
عملی که نویسنده مرتکب شد از دو جهت غیراخلاقی است:
1- خروج مقاله از مجله A در چنین مرحله‌ی پیشرفته‌ای در فرآیند ویرایش، زمانی که بررسی‌های داوران نزدیک به اتمام بود، غیرقابل قبول بود.
2- ارسال مقاله به مجله B قبل از دریافت تاییدیه انصراف از مجله A غیراخلاقی بود و یک مورد ارسال تکراری یا همزمان محسوب می‌شد.
به نویسنده توصیه شد که مقاله خود را به مجله‌ی سوم ارسال کند. با این حال، نویسنده اصرار داشت که یک بار دیگر مقاله‌اش را به ژورنال A ارسال نماید زیرا معتقد بود این امر باعث صرفه جویی در زمان می‌شود. سپس به او کمک شد تا یک نامه عذرخواهی برای ژورنال A تهیه کند و بپرسد آیا می‌تواند مقاله خود را اصلاح کند و یک بار دیگر آن را ارسال کند.
با این حال، سردبیر ژورنال A پاسخ داد که نویسنده تا سه سال آینده حق ارسال هیچ گونه مقاله‌ای به این ژورنال ندارد. طبیعی است که ویراستار اقدامات تنبیهی را علیه او انجام دهد زیرا او وقت داوران را تلف کرده است.
خلاصه
هنگامی که نویسنده مقاله‌ای را برای بررسی داوران ارسال می‌کند، بازپس‌گیری آن غیرقابل قبول است، مگر این‌که دلایل قانع کننده‌ای برای این کار وجود داشته باشد. داوران افرادی پرمشغله هستند که این خدمات افتخاری را فقط برای پیشبرد علم انجام می‌دهند. اتلاف وقت آن‌ها عملی غیراخلاقی و سوء استفاده از فرآیند تصمیم‌گیری هیئت تحریریه است.
نویسندگان گاهی آنقدر مشتاق چاپ مقاله خود در مجلاتی با ایمپکت فکتور بالا هستند که دست به اعمالی غیرقابل قبولی می‌زنند. آن‌ها باید چند نکته قابل توجه در مورد روش‌های انصراف را در نظر داشته باشند تا دچار مشکل نشوند:
- در حالت ایده آل، یک مقاله تنها در صورتی باید پس گرفته شود که نویسندگان خطاها یا نقص‌هایی را در آن تشخیص بدهند.
- در صورت وجود دلیل قوی برای انصراف، درخواست انصراف با امضای همه نویسندگان و ذکر دلیل انصراف باید به هیئت تحریریه ارسال شود.
- تایید انصراف از هیئت تحریریه برای کامل تلقی شدن فرآیند انصراف الزامی است.
- پس از تایید انصراف، سیستم ارسال مجله دیگر شناسه مقاله را استفاده نخواهد کرد.
- خروج مقاله‌ای از یک ژورنال به دلیل این‌که مورد پذیرش ژورنال دیگری است غیرقابل قبول می‌باشد.
- بازپس‌گیری مقاله پس از ارسال برای بررسی داوران، کارقابل قبولی نیست، مگر این‌که دلایل انصراف قانع‌کننده باشد.
- در موارد انصراف غیرقابل قبول، مجلات بنا به سیاست خروج خود، می توانند اقدامات تنبیهی به صورت جریمه یا ممنوعیت ارسال به همان ژورنال انجام دهند.
- سیاست‌های بازپس‌گیری مقاله معمولاً در وبسایت ژورنال ذکر می‌شود. نویسندگانی که مقاله خود را به یک ژورنال ارسال می‌کنند باید قبل از ارسال درخواست برای انصراف، این سیاست‌ها را به دقت مطالعه نمایند.
