peer review چیست؟ و بهترین نوع آن برای شما کدام است؟

در این پست قصد داریم انواع فرآیندهایی را که مجلات برای داوری مقالات استفاده می کنند، بررسی کنیم. هنگامی که فهرست مجلات هدف خود را تهیه می کنید، نه تنها باید هدف و دامنه مجله بلکه نوع داوری آن را نیز باید در نظر بگیرید. دو دسته اصلی داوری وجود دارد: editorial review و peer review . دسته اخیر را می توان به چند نوع تقسیم کرد. در این پست روش های مختلف را تعریف می کنیم و توضیح می دهیم که چگونه این روش ها بر انتشار موفقیت آمیز مقاله شما تاثیرگذار هستند.

editorial review چیست؟

همانطور که از نام آن پیداست، editorial review سیستمی است که در آن ویراستاران تصمیم می‌گیرند که آیا مقاله شما با نیازهای مجله مطابقت دارد یا خیر. به طور معمول، اگر مقاله شما غیر پژوهشی باشد، مانند یک تفسیر یا یک نظر، تنها اعضای تحریریه آن را داوری خواهند کرد. با این حال، اگر کار شما پژوهشی است (احتمالاً به همین دلیل است که این پست را می خوانید)، ویراستاران، به عنوان اولین گام در فرآیند داوری یک مجله وارد عمل می شوند. ویراستاران برای ارسال مقاله شما به داوران برای بررسی بیشتر، عناصر بسیاری را در نظر می گیرند.

اگر اولین داوری را پشت سر بگذارید، ویراستاران با تعداد کمی از داوران – معمولاً دو تا سه نفر – تماس می گیرند و مقاله شما را برای داوری ارسال می کنند.

peer review چیست؟

مجلات از چندین روش برای داوری استفاده می کنند. برخی از مجلات سیاست های سختگیرانه ای در مورد نوع peer review خود دارند. با این حال، برخی مجلات، مانند nature، به نویسندگان این امکان را می دهند که بین داوری یک سو کور و دوسوکور یکی را انتخاب کنند. کدام گزینه برای شما بهتر است؟ بیایید نگاه دقیق تری بیندازیم.

داوری یک سو کور چیست و چگونه باید مقاله خود را بر این اساس تهیه کنید؟

در یک داوری یک سو کور، داوران می‌دانند شما چه کسی هستید، اما خودشان ناشناس می‌مانند. به این ترتیب، شما نیازی به حذف اطلاعات شناسایی نویسنده در ارسال مقاله ندارید. برای مزایا و معایب این نوع peer review ، لطفاً جدول زیر را با عنوان «کدام روش برای من مناسب است؟» ببینید.

داوری دوسوکور چیست و چگونه باید مقاله خود را بر این اساس آماده کنید؟

دوسوکور به این معنی است که تمام هویت طرف های مربوطه پنهان است. شما نام داوران را نمی‌دانید، و آنها نیز نام شما را نمی‌دانند. اگر از طریق یک فرآیند دو سوکور مقاله ارسال می کنید، باید با دقت تمام اطلاعات شناسایی خود را از مقاله خود حذف کنید. مراقب باشید که تمام دستورالعمل های ارائه‌شده توسط مجله هدف خود را دنبال کنید. به طور کلی، فرآیند کورسازی شامل مراحل ذکر‌شده در زیر است.

چک لیست عمومی برای آماده سازی ارسال مقاله دو سوکور

• نویسنده، موسسه، هر نام وابسته و سایر اطلاعات شناسایی را از فایل حذف کنید. مشخصات فایل را بررسی کنید تا مطمئن شوید که نام نویسنده، مؤسسه و غیره در فیلدهایی مانند «نویسنده»، «مدیر»، «شرکت»، «آخرین ذخیره شده توسط» و هر فیلد سفارشی که ممکن است ایجاد کرده باشید، نشان داده نشده باشد.
• اطلاعات شناسایی باید در یک فایل جداگانه از مقاله گنجانده شود. در صورت ارسال به صورت چاپی، یک صفحه عنوان اضافی که شامل اطلاعات شخصی است ارسال کنید.
• تشکر یا اطلاعات نویسنده و مشارکت کننده را در کاورلتر بگنجانید. پس از تکمیل فرآیند داوری، می توانید این اطلاعات عمداً حذف‌شده را مجدداً وارد کنید.
• مطمئن شوید که نام نویسنده و مؤسسه در هیچ شکل و راهنمایی وجود ندارد.
• سرصفحه ها و پاورقی ها را دوباره بررسی کنید تا داده های شخصی را پاک کنید.
• هنگام استناد، از سوم شخص برای اشاره به خود استفاده کنید. به عنوان مثال، به جای «ما قبلاً…»، بگویید «جونز و تامپسون (2015) دارند…» یا می‌توانید بنویسید «…قبل از [ناشناس، 2015] نشان داده شده است»شما باید به طور مداوم از شخص سوم یا “ناشناس” در سراسر ارسال استفاده کنید.
• آثار ارجاعی که هنوز برای چاپ پذیرفته نشده‌اند را درج نکنید.

داوری های باز و داوری های ترکیبی چیست؟

در یک داوری باز، همه نام نویسندگان و داوران را می‌دانند. با این حال، ممکن است نظرات برای عموم افراد آشکار باشد یا نباشد. برخی از مجلات یک فرآیند ترکیبی ارائه می دهند. یک مثال معاملات الکترونیکی در زمینه هوش مصنوعی است. در زیر نحوه کارکرد آن را توضیح داده‌ایم.

• این سیستم ترکیبی با انجام یک داوری معمولی ویراستاری توسط ویراستاران شروع می‌شود که در آن تصمیم می‌گیرند که آیا یک مقاله دامنه مناسبی دارد و اساساً سالم است یا خیر.
• هنگامی که مقاله ارسالی از اولین مانع عبور کرد، سپس برای داوری باز توسط همه داوران همتا در یک هیئت گفتگو آپلود می شود.
• سوالات و نظرات چندین ماه برای همه قابل مشاهده است. ویراستاران تالارهای گفتمان را تعدیل می‌کنند تا مطمئن شوند که همه محتوا مرتبط هستند و حداقل سطح کیفیت را نشان می‌دهند.
• پس از تکمیل این فرآیند، نویسندگان می توانند مقاله خود را بر اساس بازخوردهای ارائه‌شده ویرایش کنند.
• سپس سند اصلاح‌شده از طریق یک سیستم بررسی کور به دست کارشناسان منتخب تحویل داده می شود. در این مرحله نهایی، داوران (داوران همتا) صرفاً تصمیم می گیرند که آیا مقاله را برای انتشار بپذیرند یا خیر. هیچ بحث اساسی دیگری مورد نیاز نیست زیرا نظرات گسترده ای در طول داوری باز ارائه شده است.

کدام روش برای شما مناسب است؟

اکنون که ما سیستم‌های مختلف peer review را بررسی کرده‌ایم، چگونه تصمیم کدام روش را برای شما مناسب‌تر است؟ تا بر همان اساس به دنبال مجله مورد نظر خود بگردید. ما مزایا و معایب روش های مختلف داوری را در جدول زیر خلاصه کرده‌ایم. همانطور که خواهید دید، عوامل اولیه‌ای که باید در نظر بگیرید این است که آیا شما آماده پاسخگویی به سوالات دشوار هستید که از طریق یک سیستم داوری عمومی منتشر می شود. و آیا اینکه چه کسی هستید، اهل کجا هستید و شهرت شما ممکن است بر فرآیند peer review تأثیر مثبت یا منفی داشته باشد؟

اگر دانشجوی جدیدی در یک رشته دانشگاهی محبوب هستید، سیستم داوری کور ممکن است سودمندتر از یک سیستم باز باشد زیرا تحقیقات شما احتمالاً صرفاً بر اساس شایستگی های آن مورد قضاوت قرار می گیرد. اگر در رشته پیچیده‌تری کار می‌کنید، داوران شما ممکن است حتی در یک سیستم دو سوکور بتوانند شما را به سرعت شناسایی کنند. در این سناریو، یک سیستم داوری باز ممکن است به نفع شما باشد، زیرا داوری عمومی سوگیری را نسبت به کار شما کم کند.